ใต้เงื้อมธารควัน


ควันเทาเป่าปอด
ไหม้มอดเสื่อมโทรม
ความตายประโคม
โหมห่อเก็บตุน
เพาะโรคเชื้อร้าย
มลายจบจุล
เหล้าขาวเซี่ยงชุน
อุดหนุนสัปเหร่อ
ตะปูตอกโลง
ตีโผงใต้เฌอ
กลบเถ้าเหย้าเกลอ
พบเจออีกวาร
๑ มวน ๑ มุ่น
ควันกรุ่นเทาธาร
กัดกร่อนลมปราณ
พบพานความตาย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ดาวอังคาs 16 ธ.ค. 2547 00:30 น. - ID 67628

1490

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/67628 ที่มา: เสี้ยวคำนึง , ดาวอังคาs

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

16 ธันวาคม 2547 00:51 น. - comment id 389709

พิษภัยบุหรี่
ควรหนีห่ายหาย
อย่าได้ทำลาย
ตัวตายเพราะตน

พิษภัยบุหรี่
ควรหนีทุกหน
พ่อแม่ทุกข์ทน
หากเราพ่นบุหรี่

*-*แต่งได้ดีค่ะ*-*

tiki

16 ธันวาคม 2547 08:20 น. - comment id 389750

เจอควันพิษต้องถอนด้วย โสมคน
ทะลวงเอาแคดเมี่ยมในตับออกได้
ลองหาต้มรับประทาน
แวะมาอ่านงานเทาควันค่ะ

แก้วนีดา ไม่ได้ล๊อกอินค่ะ..

16 ธันวาคม 2547 13:54 น. - comment id 389954

กลิ่นเหม็นคนกลับว่าหอม
กลิ่นจำจร...คือดอกไม้หอม
ใยมีคนคิดผิด..ดับจิตจอม
โหมหอมกลิ่นควันบุหรี่ร้ายตายลง

ตามมาอ่านอีกแหละค่ะ.........บทนี้ก็เขียนได้เพราะดีจังค่ะ........พอดีเป็นคนที่แพ้เจ้าควันบุหรี่เอามากๆๆนะค่ะ.......เลยชอบที่คุณเขียนจังเลย.........