ควันเทาเป่าปอด ไหม้มอดเสื่อมโทรม ความตายประโคม โหมห่อเก็บตุน เพาะโรคเชื้อร้าย มลายจบจุล เหล้าขาวเซี่ยงชุน อุดหนุนสัปเหร่อ ตะปูตอกโลง ตีโผงใต้เฌอ กลบเถ้าเหย้าเกลอ พบเจออีกวาร ๑ มวน ๑ มุ่น ควันกรุ่นเทาธาร กัดกร่อนลมปราณ พบพานความตาย
16 ธันวาคม 2547 00:51 น. - comment id 389709
พิษภัยบุหรี่ ควรหนีห่ายหาย อย่าได้ทำลาย ตัวตายเพราะตน พิษภัยบุหรี่ ควรหนีทุกหน พ่อแม่ทุกข์ทน หากเราพ่นบุหรี่ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
16 ธันวาคม 2547 08:20 น. - comment id 389750
เจอควันพิษต้องถอนด้วย โสมคน ทะลวงเอาแคดเมี่ยมในตับออกได้ ลองหาต้มรับประทาน แวะมาอ่านงานเทาควันค่ะ
16 ธันวาคม 2547 13:54 น. - comment id 389954
กลิ่นเหม็นคนกลับว่าหอม กลิ่นจำจร...คือดอกไม้หอม ใยมีคนคิดผิด..ดับจิตจอม โหมหอมกลิ่นควันบุหรี่ร้ายตายลง ตามมาอ่านอีกแหละค่ะ.........บทนี้ก็เขียนได้เพราะดีจังค่ะ........พอดีเป็นคนที่แพ้เจ้าควันบุหรี่เอามากๆๆนะค่ะ.......เลยชอบที่คุณเขียนจังเลย.........
16 ธันวาคม 2547 22:17 น. - comment id 390248
ขอบคุณทุกกำลังใจจ้ะ