***ถนนโลกีย์ที่ผ่านกันดารนัก คลุกด้วยรักลาดด้วยชังตั้งแต่ต้น ฉาบด้วยยางเยื่อใยให้มืดมน ทั้งปลายต้นถนนลื่นคลื่นโลกีย์ ***ถมด้วยโลภโกรธหลงกลบลงลึก ฉาบผนึกด้วยแค้นแดนวิถี เต็มด้วยโคลนขี้เถ้าเศร้าโศกี บาทวิถีสางสาบคราบน้ำตา ***ถนนโลกีย์ที่ผ่านมีม่านหมอก ความช้ำชอกหมอกใจอาลัยหา ดูมืดมนถนนเปลี่ยวเดี่ยวเอกา ทนเหว่ว้าอาวรเดินรอนแรม ***ก้าวเดินฝ่าขวากหนามความพลัดพราก เห็นเศษซากความเศร้าเข้ามาแถม อ่อนแรงสู้ดูเฉื่อยเรื่อยรอนแรม ระทมแถมถมทับอาภัพเกิน ***การเดินทางสู้ทนถนนวิปโยค ติดเศร้าโศกสารพันทั้งสรรเสริญ ถนนโลกีย์ที่ผ่านกันดานเกิน สุขสรรเสริญเสื่อมสิ้นต้องดิ้นรน
หิ่งห้อย 4 ธ.ค. 2544 18:43 น. - ID 6705 
675
4
0
4 ธันวาคม 2544 20:34 น. - comment id 22812
กลอนเพราะครับ ใช้คำสัมผัสกันต่อเนื่องไพเราะ
4 ธันวาคม 2544 21:06 น. - comment id 22821
ใช้คำได้เพราะมาก เก่งจังค่ะ
5 ธันวาคม 2544 07:10 น. - comment id 22920
เพราะมาเลยจ้า
6 ธันวาคม 2544 07:56 น. - comment id 23082
เห็นด้วยกับทุกคนเลยค่ะ เก่งมากเลย และ กลอนก็อ่านแล้วไหลลื่นดีด้วยค่ะ
8 ธันวาคม 2544 00:15 น. - comment id 23534
ขอบคุณมาก ๆ ครับ ^___^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
