ดึกหนึ่งอ่อนล้าราแรง มากเรื่องเสียดแทง สุมทบอยู่ในใจตน คุมเคียดว้าวุ่นกังวล ล้วนเรื่องผู้คน ซึ่งก่อสัมพันธ์กันมา มากมายประดังประดา ขึงถ่างนัยน์ตา ให้ยากหลับใหลได้ลง คุมใจเตือนใจให้ปลง แต่ใจยังคง ก่อภาพซ้ำภาพพัวพัน อยู่เมืองยิ่งผ่านนานวัน ยิ่งคล้ายทึบตัน อยู่ในหล่มทุกข์ทับทวี
25 พฤศจิกายน 2547 11:48 น. - comment id 377646
แต่งได้ดีค่ะ
25 พฤศจิกายน 2547 13:34 น. - comment id 377749
บรรยายความรู้สึกดึกดื่นได้งามดีค่ะ
26 พฤศจิกายน 2547 05:34 น. - comment id 378297
ขอชื่นชมในผลงานนะคะ ติดตามผลงานของคุณภูมิมาตั้งแต่ที่เริ่มทำหนังสือทำมือแล้วค่ะ และจะติดตามตลอดไปค่ะ
26 พฤศจิกายน 2547 08:46 น. - comment id 378328
ชื่นชม และจะติดตามผลงานครับ ส่งผลงานออกมาให้ชมบ่อยๆนะครับ