จุดเล็กๆ จุดหนึ่ง ณ ฟากฟ้า มีชื่อว่าดาวฤกษ์แสนสดใส แสงน้อยนิด ที่สำกิดตรงหัวใจ กระพริบไว้ ประดับฟ้า..ยามค่ำคืน คืนเดือนหงาย ฟ้าสว่าง จันทราจ้า ดาวฤกษ์ล้าแสงน้อย..นั้นลอยหาย คืนเดือนมืด จักออกมาปรากฏกาย กระพริบพราย ให้ฟ้ามืดมีแสงดาว โอ้..คืนนี้ ณ ราตรี ที่เมืองหลวง เฝ้ามองหวง หาดาวฤกษ์ ที่สดใส โอ้..ดาวน้อย เจ้าลอยหายอยู่ ณ แห่งใด หรือหลงไป ตามแสงสี แห่งเมืองกรุง จักรอเจ้ากระพริบ ณ ฟากฟ้า เฝ้าหวังว่าเจ้าจะไม่หลงเลิงหาย ขอให้ฟ้าส่งเสียงเรียกให้เจ้าปรากฏกาย จักรอเจ้าจนวันตาย จากฉันนามจันทรา
19 พฤศจิกายน 2547 16:25 น. - comment id 373588
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ...
19 พฤศจิกายน 2547 16:52 น. - comment id 373607
ชอบฤกษ์ชัยพฤกษ์มากกว่า ดาวฤกษ์นะคะ แวะมาทักทายนะคะ
19 พฤศจิกายน 2547 17:51 น. - comment id 373638
เมื่อจันทราเรียกหาดารานะเนี่ยะ ^o^
20 พฤศจิกายน 2547 13:49 น. - comment id 374008
แวะมาตาม..ดาวฤกษ์...เช่นกันค่ะ...สงสัยจะงอน...ก็เลยหายเงียบไปน่ะ...ดาวฤกษ์..งอนได้หรือนี่..ชักงงตัวเองแล้วซิ!!!...อิอิ.. แวะมาทักทายน้องนะคะ..
20 พฤศจิกายน 2547 14:11 น. - comment id 374020
++ ขอทักทายพี่ราชิกา และ extrem life ด้วยนะคะ..++ และขอขอบคุณทุกความเห็นนะคะ...