ยกไพรีที่ดำรงคงตั้งไว้ นับมากมายหลายถ้วนล้วนหมื่นแสน โห่คำรามก้องฟ้าท้ารุกแดน ครอบครองแคว้นแหนหวงลวงฤทธิ์คุม อันตัวข้าก็มีเพียงคนเดียว จะเอาเรี่ยวเอาแรงแทงฆ่าซุ่ม ต่อกรทัพกิเลสกล้าเมธาคุ้ม คงต้องกุมซึ่งพ่ายแพ้แท้แน่นอน แล้วไพรินกิเลสเศษผู้เลิศล้ำ โรมรันค้ำนำชิงยิงดุจศร จะควบคุมตามต้องการผลาญม้วยมรณ์ ข้าอาวรณ์ร้อนไม่อยู่สู้กับมัน ธรณีลั่นสั่นสะเทือนเลื่อนพิภพ ฝุ่นตลบกลบฟ้าดินสิ้นพลิกผัน ความเศร้าหมองรุมล้อมตรอมสูญพลัน คงถึงวันที่ข้าพบจบปราชัย ...คุรุกู้เชิ้ง... รจเรขรจนารตนะ รติระรพิรมรวิไร้ รำพันร่ายราวีราญรำรำไร ร่นรบร้ายรณรงค์รัถยา ...มณี ปัทมะ ตารา... ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน...คุรุกู้เชิ้ง...
มณี ปัทมะ ตารา 14 ต.ค. 2547 10:50 น. - ID 63550 
1479
12
0
14 ตุลาคม 2547 12:13 น. - comment id 350879
เรียนรู้ธรรมวิเศษ มิพึงปฏิเสธปฏิบัติ ซ้ำแล้วมิแคล้วมิชัด ยืนหยัดจัดเจนเห็นธรรม สวัสดีครับ คุณมณี ฯ......... .ดวงตาเห็นธรรม ชี่นนำชีวิตกระจ่างใส อาบอิ่มยิ้มพิไล หัวใจในมรรคา
14 ตุลาคม 2547 15:27 น. - comment id 350990
เข้ามาอ่านงานงามที่ทำให้หัวใจสงบร่มเย็นครับ
14 ตุลาคม 2547 16:02 น. - comment id 351016
กิเลสนี่มันร้ายยิ่งนัก ต้องคอยหักคอยห้ามใจไม่ไหลหลง ^o^
14 ตุลาคม 2547 16:03 น. - comment id 351017
คงต้องโรมรัน ไปอีกหลายยก กว่าจะชนะ น่ะค่ะ ...
14 ตุลาคม 2547 16:04 น. - comment id 351019
หมายถึงเจ้ากิเลส ตามบทประพันธ์น่ะค่ะ คุณมณี.. ขอธรรมมะคุ้มครอง คุณมณี ปัทมะ ตาราค่ะ.. กุ้งหนามแดง ..
14 ตุลาคม 2547 21:57 น. - comment id 351252
เหมือนเราอยู่ท่ามกลางเหล่ามารทั้งหลาย ที่เราต้องฝ่าฝันให้ได้ คติธรรมดีค่ะ
15 ตุลาคม 2547 11:10 น. - comment id 351485
ดวงตาเห็นธรรม ชี่นนำชีวิตกระจ่างใส อาบอิ่มยิ้มพิไล หัวใจในมรรคา บริสุทธ์รักจักกระจ่าง ไร้บ่วงมารผลาญล่า ไร้รูปลักษณ์หนักกายา ไร้ล้ามรรคาธรรม ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มีให้มณีตลอดมาค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณplaing_piu ค่ะ
15 ตุลาคม 2547 11:12 น. - comment id 351487
ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มีให้มณีตลอดมาค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณแสนย์ค่ะ
15 ตุลาคม 2547 11:16 น. - comment id 351488
กิเลสนี่มันร้ายยิ่งนัก ต้องคอยหักคอยห้ามใจไม่ไหลหลง แม้นชีพวายมลายไปได้ปลดปลง แม้นยังคงดำรงซึ่งความสมบูรณ์ ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มอบให้มณีตลอดมาค่ะ ธรรมะคุ้มครองคุณextreme life ค่ะ
15 ตุลาคม 2547 11:23 น. - comment id 351489
...มิให้เหลือเชื้อ เพียงเพื่อจารึกร้อยกลอนกานท์แห่งวิถีผู้กล้า... ...สันติ และ อิสระ จบในจุดหมายปลายทาง... ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มีให้มณีค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณกุ้งหนามแดงค่ะ
15 ตุลาคม 2547 11:28 น. - comment id 351491
เหมือนเราอยู่ท่ามกลางเหล่ามารทั้งหลาย ที่เราต้องฝ่าฝันให้ได้ ...อัลมิตรา พาใจกวัดแกว่ง โหมกระพือกิเลสลุกฮือแทบทุกเวลานาที... ...สอบอารมณ์ทีไร มีอันต้องสอบตกหมดจดสดสดทุกที... ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มีให้มณีตลอดมาค่ะ ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งที่คุณอัลมิตราปรารถนาค่ะ
15 ตุลาคม 2547 21:13 น. - comment id 351769
ดินกับฟ้าอยู่ด้วยกันวันยังค่ำ ดูดินต่ำฟ้าสูงช่างชวนหัว เพราะเอาทิศติดไว้กับใจตัว จึงคิดมั่วว่าดินฟ้าค่าต่างกัน ไม่มีใครสูงกว่าใครในโลกนี้ และไม่มีสิ่งมีค่ามาเสกสรรค์ แต่เพราะจิตยึดติดไว้ในใจมัน จิตจึงถือจึงมั่นมันเรื่อยไป มองด้วยตาแห่งธรรมเพื่อนำร่อง แล้วกลั่นกรองตรองตรึกนึกดูใหม่ ก็จะเห็นความจริงทุกสิ่งไป เพราะเข้าใจความจริงแท้อย่างแน่นอน แวะมาเยี่ยมครับพี่ อิอิ กลอนเพราะจัง +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
15 ตุลาคม 2547 23:00 น. - comment id 351836
ดินยังคงดำรงอยู่เคียงคู่ฟ้า ณ กายาแดนกลางพรางตาเหลือ หากพินิจ ณ จิตไม่คลุมเครือ มวลวิ่งเอื้อบรรจบคว้างกลางหทัย ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณเมกกะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
