เคยสังเกตุตัวเอง บางวันฟังเพลงช่างสุดซึ้ง มองดอกไม้ช่างสวยตราตรึง รถติดยังซึ้งกับหมอกควัน โลกทั้งโลกสดสวย เราเองก็รวยอารมณ์ขัน ผู้คนรอบข้างช่างสุขสันต์ วันทั้งวันสดชื่นจริงจริง แต่ในบางวัน เพลงเดิมของฉันดูเหมือนครางหงิงหงิง ดอกไม้สีสันรำคาญจริง รถติดเป็นสิ่งเร้าให้เศร้าใจ โลกทั้งโลกโศกเหลือเกิน ตัวเราช่างเมินเฉยกับทุกอย่างได้ ผู้คนรอบข้างอยากให้ห่างไกล วันทั้งวันเป็นยังไงไม่ได้ความ ทุกอย่างก็อยู่ที่ใจ วันไหนมีสุขก็หวานหวาม วันไหนมีทุกข์ไม่งดงาม เฝ้าถามตัวเอง ... เลือกได้เองใช่ไหมเรา
27 พฤศจิกายน 2544 22:49 น. - comment id 21382
เยี่ยมจังเลย อ่านแล้วรู้สึกชอบจังกับกลอนบทนี้ ทุกอย่างอยู่ที่ใจทั้งนั้นแหละเนอะถ้าเศร้าก็จะมองสิ่งรอบข้างเศร้าไปด้วยถ้าสุขก็จะเห็นอะไรมีความสุขไปหมด แต่งดีจัง
28 พฤศจิกายน 2544 01:23 น. - comment id 21420
ดีจังเลยจ้า...ชอบ... เห็นด้วยกะคะน้าจ้า
28 พฤศจิกายน 2544 19:28 น. - comment id 21555
ทุกอย่างอยู่ที่ใจและเราเลือกเองได้...ถ่ายทอดได้ดีจัง
28 พฤศจิกายน 2544 20:28 น. - comment id 21578
ชอบครับ ความหมายดี
29 พฤศจิกายน 2544 19:46 น. - comment id 21839
เยี่ยมค่ะ..
2 ธันวาคม 2544 11:34 น. - comment id 22371
หากจิตสงบชีวิต จิตใจ ดูไม่สับสนนะจ๊ะ