มหัศจรรย์แห่งรักนี้เป็นพยาน สถิตย์ ณ หทัยกลางซึ่งห้วงเหว ธ เยือกเย็น ฤารุ่มร้อนดั่งไฟเปลว ดุจองค์เอวแอบแนบชิดปลิดกายลา แผ่วกระซิบแม้นไกลลิบให้ลุ่มหลง ณ วังวนหวงห้วงเสน่หา นานเท่านานรักไม่คลายหน่ายอุรา แม้ตราบฟ้าสิ้นสลายมลายไป เส้นสายใยใสสะอาดบริสุทธิ์ กรอเชื่อมจุดดุจปุยเงินยวงไหม ลิ่วลอยริ้วพลิ้วรักษ์จักรหัวใจ ดำรงไซร้ไร้กาลวารเวลา อุบัติ ณ บริสุทธิ์สู่สุดยอด พรั่งพรูพลอดออดอ้อนพรปริศนา รังสรรค์เสียงเพียงบรรเลงเพลงศิวา ดุจอุมาบริสุทธิ์แทรกซับภายใน ดำรงซึ่งแสงฉายโชน ณ เบื้องหน้า ส่องเจิดจ้าลำแนวตั้งรั้งไร้ไหว กระแสหลากทบระนาบ ณ กลางใจ สถิตย์ในสงบนิ่ง ณ แกนกลาง อันใดซึ่งบริบูรณ์แห่งชีวิต ธ สถิตย์เหนือนามบัญญัติอ้าง อุดมด้วยมหัศจรรย์นฤพางค์ ราคะล้างไร้จริตกำหนัดใน ตราบสูญดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร สู่สูงสุดโลกหล้า ณ แห่งไหน หยั่งลงลึกรากรักประจักษ์ใจ ปรัชญาไขบริสุทธิ์รักมหัศจรรย์ พระจันทร์ยิ้ม + มณี ปัทมะ ตารา ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรม...คุรุแห่งมณี .......... รักเสมือนห้วงสมุทรสุดไสว ระริ้วไประหว่างฝั่งวิญญาณสอง ไร้พันธะไร้ราคะไร้ครอบครอง ดังครรลองแห่งธรรมจรรยา จงเติมถ้วยของกันให้ปลาบปลื้ม แต่อย่าดื่มถ้วยด้วยกันอาจพลันหมอง ร่วมร่ายรำบันเทิงร้องคล้องจอง ร่างทั้งสองอิสระกันฉันแลเธอ ดุจสายพิณดีดดิ้นพลิ้วไหว ต่างเส้นสายขนานไป่ประสานเสียง ร่วมทำนองสอดคล้องพร้อมเพรียง บรรเลงเสียงรวมหนึ่งซึ้งตรึงใจ มอบดวงใจแต่มิใช่แด่ฝ่ายหนึ่ง ใคร่คำนึงถึงสัจธรรมหนา สรรพสิ่งล้วนไม่คงอยู่คู่เวลา ใดๆหนา...เกิดขึ้นตั้งอยู่สลายไป บริสุทธิ์แห่งรัก... ขอมอบให้คุณมณีและเพื่อนๆทุกท่านครับ จาก : พระจันทร์ยิ้ม
มณี ปัทมะ ตารา 1 ต.ค. 2547 23:42 น. - ID 62705 
1634
9
0
2 ตุลาคม 2547 00:13 น. - comment id 342523
หน้าส่วนตัว
แก้ม .. แอบย่องมาทักทาย .. ตอนดึกค่ะ .. พี่มณี
ไม่ได้ทักทายกันนาน .. ลืมน้องสาวคนนี้ .. รึยังคะ .. ฮี่ๆ ..
แก้ม .. แวะมาทักทายค่ะ ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
=^______________________^=
แก้มป่อง .. นู๋กะลังฮอตฟอร์ม ..
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
2 ตุลาคม 2547 01:53 น. - comment id 342542
ไพเราะค่ะ
2 ตุลาคม 2547 02:27 น. - comment id 342545
อ่านไป ก็ทำความเข้าใจความหมายซ่อนเร้นที่ผู้เขียนต้องการสื่อไปด้วยครับ ยากสักนิด
2 ตุลาคม 2547 11:03 น. - comment id 342616
รักเสมือนห้วงสมุทรสุดไสว ระริ้วไประหว่างฝั่งวิญญาณสอง ไร้พันธะไร้ราคะไร้ครอบครอง ดังครรลองแห่งธรรมจรรยา จงเติมถ้วยของกันให้ปลาบปลื้ม แต่อย่าดื่มถ้วยด้วยกันอาจพลันหมอง ร่วมร่ายรำบันเทิงร้องคล้องจอง ร่างทั้งสองอิสระกันฉันแลเธอ ดุจสายพิณดีดดิ้นพลิ้วไหว ต่างเส้นสายขนานไป่ประสานเสียง ร่วมทำนองสอดคล้องพร้อมเพรียง บรรเลงเสียงรวมหนึ่งซึ้งตรึงใจ มอบดวงใจแต่มิใช่แด่ฝ่ายหนึ่ง ใคร่คำนึงถึงสัจธรรมหนา สรรพสิ่งล้วนไม่คงอยู่คู่เวลา ใดๆหนา...เกิดขึ้นตั้งอยู่สลายไป บริสุทธิ์แห่งรัก... ขอมอบให้คุณมณีและเพื่อนๆทุกท่านครับ
2 ตุลาคม 2547 19:06 น. - comment id 342891
สวัสดีค่ะ น้องแก้มป่อง ไม่ลืมน้องแก้มป่องค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
2 ตุลาคม 2547 19:08 น. - comment id 342892
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณทิกิ ค่ะ
2 ตุลาคม 2547 19:29 น. - comment id 342896
บทกลอนบทนี้เป็นการฝึกปฏิบัติทางตันตระค่ะ โดยสื่อความหมายออกมาในลักษณะของภาษารัก ซึ่งเป็นอุบายในการฝึกปฏิบัติ เหลือเพียงพลังทางจิตวิญญาณบริสุทธิ์ล้วนๆ คลื่นอยู่ในสภาวะได้สมดุลกัน ขอบพระคุณในความเมตตาสำหรับกำลังใจค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณลำน้ำน่านค่ะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_58580.php
2 ตุลาคม 2547 19:33 น. - comment id 342897
ขอบพระคุณในความเมตตาของท่านพระจันทร์ยิ้มมากค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองท่านค่ะ
4 ตุลาคม 2547 13:15 น. - comment id 343645
...ความรักจักดิ่งลงเหวหากรักสลายแดดิ้น..คิคิคิคิ
5 ตุลาคม 2547 00:37 น. - comment id 344018
จงดิ่งดึงลงสู่สุด ให้ผุดท่ามกลางสงบหนา สยบสิ้นไร้รากราคะพา อนุสัยล้าโค่นถอนคลอนถอดไป ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณkOrOkOsOค่ะ
7 ธันวาคม 2547 19:47 น. - comment id 384516
บริสุทธิ์แห่งชีวิต
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
