ฝ่ามรสุม

พี่ดอกแก้ว

กลางนที..ไม่เคยมีที่ไร้คลื่น 
เปรียบชีวิตไม่ราบรื่นบนวิถี 
มีสงบและคลื่นลมโหมชีวี 
สลับกันอย่างนี้ทุกเวลา 
อย่าหาความแน่นอนตอนชีพรั้ง 
หายใจทุกคราวครั้งควรผวา 
อาจเพียงได้หายใจเข้าแค่หนึ่งครา 
หรือหายใจออกมาไม่เข้าไป 
ในชีวิตล้วนประชิดศัตรูเก่า 
ตามมาทวงหนี้เราอย่างรุกไล่ 
ความเจ็บป่วย ผิดหวัง นั่งกลุ้มใจ 
คืออาการแพ้ในศัตรูเดิม 
ยิ่งพ่ายแพ้ก็ยิ่งแก้ด้วยพิษร้าย 
ไม่ผ่อนคลายด้วยไมตรีที่สร้างเสริม 
เพาะพืชพันธุ์ศัตรูให้เหิมเกริม 
ด้วยการเพิ่มอกุศลบนชีวี 
หลีกความร้ายย้ายใบเรือชีวิต 
ประเทืองจิตด้วยเมตตาพาหลบหนี 
ถือหางเสือสู่ทิศสวัสดี 
ฝ่าพายุชีวีด้วยสร้างบุญ				
comments powered by Disqus
  • ll๛เมกกะ๛ll

    29 กันยายน 2547 01:50 น. - comment id 340113

           จงกระทำคุณงามความเมตตา
             ถึงแม้ว่าไม่เห็นผลในวันนี้
             ระยะยาวสิ่งที่ทำส่งผลดี
            ดังนั้นยามโอกาสมีรีบลงมือ 	
    
    
    แวะมาเยี่ยมครับพี่  หลับฝันดีครับ
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    29 กันยายน 2547 06:50 น. - comment id 340184

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
  • tiki

    29 กันยายน 2547 08:46 น. - comment id 340240

    เขียนงานการกุศลผลบุญเสมอ
    เพิ่มค่าเธอค่าฉันนั้นอย่างแน่
    เกิดเป็นคนบนนทีที่ปรวนแปร
    ตามกระแสล่องลอยคล้อยด้วยกรรม
    
    
    งานดีมากค่ะ
    
  • หญ้าคา

    29 กันยายน 2547 09:25 น. - comment id 340260

    พระท่านก็ว่าไว้ว่า
    ไม่มีรักใด ที่มากเท่า เรารักตัวเอง
    ไม่มีศตรูใด ร้ายเท่า ความเจ็บไข้
    ..................................................
    คิดต่อไม่ออก ก็แค่นี้ก่อนน่ะครับ
    *************************************
  • เพราะรัก

    29 กันยายน 2547 09:51 น. - comment id 340281

    แวะมาอ่านงานดีๆของพี่สาวคนสวยอีกแล้วละคะช่วงนีเป็นยังไงบ้างค่ะพี่ดอกแก้วจ๋าสบายดีใช่ไหมค่ะ คิดถึงพี่ดอกแก้วเสมอนะไม่มีวันลืมพี่สาวคนนี้ได้หรอกคิกๆๆๆ
    คิดถึงค่ะ
  • นางฟ้าซาตาน

    29 กันยายน 2547 11:59 น. - comment id 340385

    
    ได้ข้อคิดดีๆจากพี่ดอกแก้วอีกแล้วค่ะ
    ชอบอ่านงานพี่มากๆเลยนะคะ
    
    
    
  • สาวดำ-รำพัน

    29 กันยายน 2547 13:49 น. - comment id 340472

    .....ชอบกลอนพี่ดอกแก้วจังเลยคะ....
    เพราะจัง... เมื่อไหร่สาวดำจะเขียนกลอนเก่งแบบพวกพี่ๆบ้างนะ
  • ใจปลายทาง

    29 กันยายน 2547 14:01 น. - comment id 340486

    ..ให้คติสอนใจ อีกแล้ว ขอบคุณค่ะ 
    
    .....
  • เพียงพลิ้ว

    29 กันยายน 2547 14:17 น. - comment id 340503

    รูปสวยค่ะพี่ดอกแก้ว เป็นกำลังใจให้เพียงพลิ้วฝ่ามรสุมด้วยนะคะ พี่สาวคนดี
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 16:45 น. - comment id 340643

    @...เมกกะ...
    
    พระพุทธศาสนาสอนให้คนมีปัญญาไม่งมงาย
    คราวที่ได้รับโชคร้าย..ก็จะทราบว่านั่นคือผลของอกุศลกรรมที่ตนได้กระทำมา ..ความทุรนทุรายจึงคลายลง..และหาทางแก้ไขด้วยการสร้างความดีเพื่อหนีผลร้าย...
    
    แต่น้อยคนที่จะทำความดีได้เป็นปกติวิสัย...ในปัจจุบันชาตินี้จึงมีผลไม่ดีตามติดมามากมาย ดุจระลอกคลื่นในทะเลที่พลิ้วมาสม่ำเสมอ
    
    ขอบคุณที่แวะมานะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 16:47 น. - comment id 340645

    @...น้องไก่ ผลิใบฯ...
    
    ขอบคุณมากค่ะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 16:53 น. - comment id 340652

    @...คุณทิกิ...
    
    ทะเลชนม์วนคลื่นกลืนชีวิต
    ทะเลจิตวนอารมณ์จนตรมไหม้
    ทะเลกรรมนำกระแสเกิดต่อไป
    ทะเลใจไม่ขาดคลื่นพื้นทะเล
    
    ขอบคุณมากค่ะคุณทิกิ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 16:59 น. - comment id 340656

    @...หญ้าคา...
    
    เพียงสองวรรคนี้ก็มีความหมายมากมายแล้วค่ะ
    ไว้ต้องการต่อให้จบเมื่อไหร่ ก็เชิญนะคะ..จะได้อ่านภาคสมบูรณ์
    
    ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 17:02 น. - comment id 340658

    @...เพราะรัก น้องหวาน...
    
    ช่วงนี้งานมากค่ะ แถมโทรศัพท์ก็มีปัญหาอยู่บ้าง
    
    ..ขอบคุณที่มาเยี่ยมทุกๆครั้ง มาป่วนทุกๆคราวให้กำลังใจอยู่เสมอ...ดูแลสุขภาพบ้างนะคะ ...
    ด้วยความห่วงใยเช่นกันค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 17:03 น. - comment id 340659

    @...น้องนางฟ้าฯ...
    
    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านงานนะคะ
    อิ่มใจที่ได้ทราบความค่ะ ..ขอบคุณมากนะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 17:05 น. - comment id 340661

    @...สาวดำ-รำพัน...
    
    สวัสดีค่ะ ได้พบกันอีกแล้ว
    ขอบคุณมากนะคะ ...งานของพี่ดอกแก้วยังไม่ดีนักหรอกค่ะ
    ยังมีอีกมากมายหลายท่านในที่นี้ 
    ที่เขียนงานได้พริ้งพรายเหลือเกิน
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 17:07 น. - comment id 340665

    @...น้องอ้อม ใจปลายทาง...
    
    สวัสดีค่ะน้องอ้อม สอบเสร็จหรือยังคะ
    พี่ดอกแก้วเอาใจช่วยอยู่นะ...
    ขอให้แข็งแรงแข็งแกร่งทั้งกายและใจนะคะน้องอ้อม..
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 กันยายน 2547 17:09 น. - comment id 340668

    @...เพียงพลิ้ว...
    
    ได้เลยค่ะ ..ค่อยๆฝ่า ค่อยๆโต้ และบังคับหางเสือกับใบเรือกันนะคะ
    ยิ่งมรสุมร้ายยิ่งต้องใช้ความระวังมาก 
    จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ...
    
  • คนเมืองลิง

    29 กันยายน 2547 19:03 น. - comment id 340726

    ^_^แฟนพันธ์แท้ของพี่นะคะ
  • พี่ดอกแก้ว

    30 กันยายน 2547 01:09 น. - comment id 341057

    @...คนเมืองลิง...
    
    ขอบคุณแฟนพันธุ์แท้นะคะ
    ช่วงนี้ภารกิจมากเกินคาดค่ะ
    พยายามหาเวลาว่างมาทักทายกัน ก็ทำได้เท่าที่เห็น ...และก็ดีใจที่ได้พบน้องๆที่นี่เสมอ
    
    ขอบคุณมากค่ะ
  • ชัยชนะ

    30 กันยายน 2547 04:35 น. - comment id 341120

    มัจจุรราชล่าตามติดประชิดเจ้า
    หายใจเข้าใจออกตามหลอกทั่ว
    หาหนทางที่สดใสไม่ต้องกลัว
    รีบไขว่คว้าทางบุญหนุนชีวี
    
  • พี่ดอกแก้ว

    30 กันยายน 2547 11:17 น. - comment id 341273

    @...ชัยชนะ...
    
    พระท่านบอกชีวีนี้น้อยนัก
    เพียงชั่วพักลมหายใจไม่ยืนยั่ง
    เหมือนน้ำค้างเหือดหายไร้เงาบัง
    จะนอนนั่งไม่ประมาทขาดปัญญา
    
    สวัสดีคนตื่นเช้าค่ะ..ขอบคุณมากนะคะ
    
  • ส้ม

    30 กันยายน 2547 15:39 น. - comment id 341449

    เนื้อหาดีมากค่ะ
  • กุ้งหนามแดง

    30 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 341453

    สร้างบุญอุดหนุนกาย
    พายุร้ายจะผายผัน
    หยิบยื่นคลื่นประชัน
    จะฝ่าฟันด้วยความดี..
    
    เป็นคำสอนและตักเตือนตนที่ดีมากค่ะ พี่ดอกแก้ว ...เวลาเป็นสิ่งมีค่า ควรเติมบุญไว้ด้วยความไม่ประมาท..กุ้งก็เตือนตนอย่างนี้เหมือนกัน..
    
    ขอให้พี่ดอกแก้วมีความสุขค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
    
    กุ้งหนามแดงค่ะ..
    
    
    
    
    
  • เจ้าคนดีของพี่นั่นแหละ

    1 ตุลาคม 2547 09:26 น. - comment id 342016

    มาอัพเดทข่าวให้ ว่าวันนี้ไปค้างคืนที่ภูเก็ต พรุ่งนี้ไปกรุงเทพฯ ถึงประมาณ 10 โมงเช้าได้มั้งค่ะ..แล้วอย่าลืมโทรหา ... นะจ้ะ
  • ฟา

    1 ตุลาคม 2547 12:17 น. - comment id 342118

    
    ชีวิตนี่แต่เรื่องกลุ้ม ๆ  มะรุมมะตุ้มเข้ามานะคะ
    แต่มันก็ต้องมีทางออกบ้างอย่างที่พี่เขียนออกมา
    
    ^^* หวังสักวันมรสุมที่รุมเร้าจะเบาบาง..
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ตุลาคม 2547 23:47 น. - comment id 342498

    @...ส้ม...
    
    ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ 
    ขอบคุณมากนะคที่แวะมาทักทายกัน..
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ตุลาคม 2547 23:53 น. - comment id 342501

    @...กุ้งหนามแดง...
    
    สร้างบุญทุนเกราะแกร่ง
    จะเป็นแรงต้านพายุ
    เพราะใจได้บรรจุ
    ทั่งแห่งขวัญมิหวั่นลม
    
    สวัสดีค่ะน้องกุ้ง
    ดีใจมากค่ะที่ได้ทราบความรู้สึกของน้องกุ้ง...ในการหมั่นเตือนตน..
    ขออนุโมทนาในกุศลกรรมและความตั้งใจดีที่มีในชีวิตนะคะ...และขอให้กุศลนั้นคุ้มครองน้องกุ้งพ้นมรสุมไปได้ทุกคราว ...กระทบเพียงคลื่นที่แผ่วผิวน้ำ ไม่สะเทือนไหวด้วยเกราะแห่งบุญค่ะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ตุลาคม 2547 23:56 น. - comment id 342504

    @...เจ้าตัวดี น้องแจม...
    
    จะให้โทร.ไปที่เบอร์ไหนคะ...เจ้าตัวดี
    ทำยังกับเคยให้เบอร์โทรศัพท์ไว้แน่ะ...
    บอกมาซะดีๆ ..นะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 ตุลาคม 2547 23:59 น. - comment id 342506

    @...น้องฟา...
    
    หากไม่ได้คาดหวังว่าเส้นทางของชีวิตนั้นต้องโปรยไปด้วยกลีบกุหลาบ...เพียงเท่านี้ก็ทำให้คลายจากแรงกระทบของคลื่นไปได้มากแล้วค่ะ..
    และถ้าหากเติมลงไปในใจได้ด้วยว่า ..ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นแล้วไม่มีวันสิ้นสุด...
    
    ขอให้ตั้งรับและผ่านพ้นมรสุมไปได้โดยเร็วและปลอดภัยนะคะ
    
  • ลำน้ำน่าน

    2 ตุลาคม 2547 02:37 น. - comment id 342550

    สไบตองในเกลียวปัจจยาการ    
    
    ตองเหลืองอ่อนซ้อนใบในลมป่า
    แซมชราเหลืองร้อยกับสร้อยฝน
    กาลน้ำค้างพรมภพนพดล
    ทั้งสกลโบกบุษย์พุทธพนา
    
    พระพิรุณเมตตาป่าสวรรค์
    กลั่นน้ำตาคนธรรพ์ชั้นเวหา
    หยดมณีแต้มแต่งแหล่งวนา
    หยาดวิญญาญ์ปลุกฟื้นผืนพรมไพร
    
    กระเซ็นแสงแพร่งพรายทุกลายพฤกษ์
    หว่านผลึกอาบผิวริ้วปวงไผ่
    เมื่อม่านเขียวคลี่ละมุนรับอุ่นไอ
    ตองนวลใยก็ไหววับรับอรุณ
    
    สไบตองราวม่านวิมานฟ้า
    ดั่งผืนไหมรุขเทวามาเกื้อหนุน
    มรกตผืนงามความสมดุล
    ใบโบกบุญร่มทานพรานวนา
    
    เกลียวตองไหมเหลืองเขียวเกี่ยวริ้วหมอก
    งามกว่าดอกไม้บรรพ์พันธุ์บุปผา
    ราวสไบอัปสรซ่อนกายา
    กลางพิมานยามาสุขาวดี
    
    สตรีงามพริ้วพรูอยู่กับป่า
    ตองวนาอาภรณ์อ่อนแสงสี
    ยอดอ่อนเยาว์ดรุณวัยไร้ราคี
    เติบท่ามกลางดินดีเพาะพลีมา
    
    เมื่อเรือนใบต้องแสงแห่งอรุณ
    ทุกโลกหมุนเปลี่ยนไปไร้เดียงสา
    ค่อยแย้มกายเขียวเข้มเต็มพารา
    ริ้วเวลาขีดสายวาดลายไพร
    
    สไบเขียวนางไม้กลายเหลืองทอง
    เหลืองผุดผ่องประกายลวดลายใหม่
    ผลแห่งนางเรืองรองเป็นยองใย
    เพื่อสัตวาเยาว์วัยได้เก็บกิน
    
    ตองอ่อนแรงบอบบางกลางลมป่า
    สกุณาออกลูกแก้วแล้วผกผิน
    เรือนหลังคาตองน้อยคล้อยลงดิน
    ทั้งปวงป่าอวลกลิ่นอนิจจัง
    
    หยาดน้ำค้างระโหยโปรยละออง
    สไบตองเหี่ยวไปไร้ความหวัง
    แท้สรรพสิ่งสิ้นไปไม่จีรัง
    ยามประดังด้วยเหตุด้วยปัจจัย
    
    ตองงามเหลืองแห้งคาป่าสวรรค์
    หมื่นน้ำตาคนธรรพ์หรือหวั่นไหว
    คงหยาดร้าวพราวพรูสู่พรมไพร
    แล้วระเหยแห้งไอตามวัฏกาล
    
    สไบไหมนางไม้ได้ดื่มด่ำ
    เกลียวลำนำน้ำค้างวางสังขาร
    ไร้ยึดมั่นงามใดในห้วงกาล
    รู้เกลียวปัจจยาการ..ดุจเกลียวตอง
    
    รู้เหลืองผ้านิรพาน..ดุจเหลืองตอง
     
    
  • rain..

    2 ตุลาคม 2547 20:26 น. - comment id 342924

    ..เรน ..ชอบอ่านคอมเม้นท์ ..ของพี่ดอกแก้วมากเลยคะ..
               แบบ เรน ..อ่านทุกตัวอักษร ด้วยนะคะ..
        เป็นหลักธรรม .. ที่เรน ..ชอบมากเลยคะ..
     
        ฝ่ามรสุม.. ที่วก วน..
      เรื่องสับสน ..ต้องค้นหา.
         ประสบการณ์ ..ที่ได้มา..
      เป็นคุณค่า .. ให้เรียนรู้..
           ทางที่ก้าวเดิน..
      อาจเผชิญ .. ไม่สวยหรู..
         เส้นทาง ขวากหนาม ..สู้ริปู..
      ท้าศัตรู .. ในใจตน ..
    
               ..โห้ยย ..  เรน..ต่อไม่ได้ ..นะคะ..
        
      
      
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2547 21:31 น. - comment id 342951

    @...บุรุษแห่งสายน้ำ...
    
    เป็นผืนใบเกิดจากใจของเหง้าราก
    เป็นผลจากหน่อเดิมเพิ่มความหมาย
    เป็นตองนวลชวนฝันอันเพริศพราย
    เป็นเชื้อสายกัทลีที่มีมา
    
    ตามสายพันธุ์ผันไปหลายล้านต้น
    หยั่งสกลชั่วคราวพราวพฤกษา
    ไล่เลียงสีเขียวตองผ่องกายา
    สลับค่าเข้มเขียวทุกเรียวตอง
    
    มองเหม่อมองตองนวลชวนลุ่มหลง
    สัมผัสตรงสีใหม่ให้หม่นหมอง
    โทมนัสกลัดกลุ้มรุมสีตอง
    หลายเป็นเหลืองเรืองรองแล้วพับใบ
    
    ไม่ยั่งยืนผืนใบได้เปลี่ยนสี
    สอนฤดีให้แจ้งแถลงไข
    ทุกสิ่งล้วนไม่อาจบังคับใด
    ล้วนเป็นไปตามเหตุผลที่ต้นการ
    
    ขอบคุณค่ะบุรุษแห่งสายน้ำ
    เพิ่งนึกถึงเมื่อไม่นานนี้..ก็ได้อ่านบทกลอนที่ไพเราะงดงามและแฝงคติธรรมไว้ให้คิด...
    สองสิ่งสองมุมมองในใบตองเดียว...
    ดีใจมากที่ทราบว่ามาเยี่ยมเยือนค่ะ...ลำน้ำน่าน
    
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 ตุลาคม 2547 21:52 น. - comment id 342957

    @...เรนน้อย...
    
    ทุกอักษรทุกคำพูดที่พี่ดอกแก้วเขียนลงไป...ไม่ว่าจะที่บ้านของพี่ดอกแก้วเอง หรือที่บ้านของน้องๆคนอื่นๆ...
    
    ...ทุกคำที่มีก็หวังแต่จะให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์และความสุข...อย่างน้อยก็สุขใจคลายจากเศร้า ที่มีใครไปทักไปถาม ไปให้กำลังใจ... เป็นความสุขเล็กๆที่อาจยิ่งใหญ่สำหรับใครหลายคนในบ้านหลังนี้
    
    พี่จึงบอกเสมอไงจ๊ะว่าเรนน้อยเป็นเด็กดีที่น่ารักมาก ... คุณสมบัติที่โดดเด่นมากๆก็คือ ความเป็นผู้ที่รู้จักการให้ และให้ในขอบเขตที่สามารถให้ได้ คือน้ำใจไมตรีที่ให้ความสดชื่นแก่ผู้อื่นนั่นเองจ้ะ ...
    
    และที่เด่นไม่แพ้กันก็คือ ความรู้คุณผู้อื่นที่หาได้ยากในใจของใครหลายคน... 
    
    สิ่งเหล่านี้เป็นเสมือนพลังเสริมที่ทำให้เรนน้อย ..สามารถยืนหยัดอยู่บนเป้าหมายของตนเองได้อย่างไม่แข็งกระด้าง และไม่ไร้มิตร...
    
    ..ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้มีสาเหตุให้เกิด และก็มีผลอยู่เพียงชั่วคราวเท่านั้น.... อย่ากังวลกับเรื่องร้ายที่เกิดขึ้นหรือพองใจกับเรื่องดีที่เกิดขึ้น ..เพราะอีกไม่นานเรื่องราวเหล่านั้น และความรู้สึกนั้นก็จะผ่านไปจนหมดสิ้น ...แล้วก็มีสิ่งใหม่เวียนเข้ามาทำเหตุกรรมที่เราทำไว้...ตัวแปรสำคัญที่จะก่อผลดีหรือผลร้ายในอนาคตก็คือ..การตอบโต้อุปสรรคหรือความสำเร็จเหล่านั้นต่างหากนะจ๊ะ...
    
    อุปสรรคคือผลจากเหตุเดิม ....ในขณะเดียวกันก็เป็นสิ่งเร้าใหม่ให้เกิดการกระทำเพื่อตอบโต้ในครั้งใหม่ ...ให้มีผลสืบเนื่องต่อไปอีกในอนาคต ... ผู้ที่กุมชะตาชีวิตของเราจึงไม่ใช่ใครที่ไหน ..คือตัวเรานั่นเองจ้ะน้องเรน
    
    มรสุมอาจคลุ้มคลั่ง
    ฟ้าฝนหลั่งจนนองหล้า
    ฝึกใจด้วยสติปัญญา
    พิฆาตฆ่าศัตรูภายใน...
    
    ด้วยรัก ปรารถนาดี และห่วงใยน้องเรนเสมอมา
    
  • ราชิกา

    3 ตุลาคม 2547 17:38 น. - comment id 343287

    มาช้าแต่มาด้วยใจค่ะ...บทกลอนมีประโยชน์มาก..ราชิกาขอเก็บไว้เพื่อไปสอน..เป็นวิทยาทานให้กับน้องๆนะคะ...ขออนุญาตพี่ดอกแก้วค่ะ...คิดถึงพี่มากค่ะ...
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    3 ตุลาคม 2547 22:59 น. - comment id 343394

    @...น้องราชิกา...
    
    แอบไปเยี่ยมมา...เห็นเขียนไว้ว่างานมาก
    ขอให้คลายจากภาระโดยเร็วนะคะ
    ส่งกำลังใจไปอวยพรให้แข็งแรงอยู่เสมอ...
    และมีชัยชนะในการต่อสู้กับอุปสรรคทุกคราวค่ะ
    ขอบคุณมากนะคะน้องราชิกา และด้วยความยินดีที่จะนำไปเผยแพร่ต่อค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน