เพียงก้อนหิน ใต้ผืนทราย ในความหม่น เปรียบดั่งคน ทนทุกข์ใจ ไร้ที่พึ่ง หวังแสงฉาน ผ่านเม็ดทราย ในคำนึง เพื่อตราตรึง ไว้เสี้ยวหนึ่ง ของหัวใจ หากก้อนหิน ก้อนนั้น เป็นฉันเล่า จะจมดิ่ง กับความเศร้า นานแค่ไหน ยิ่งถูกกลบ ทบความจริง ภินท์พังไป นานเพียงใด ที่ไร้แล้ง แสงตะวัน คงรอเพียง สายลม ที่เอื่อยอ่อน พัดทรายร้อนให้ ปลิวไป เหมือนในฝัน พร้อมเผชิญ ร้อนหนาว คราวเดียวกัน ลบคืนวัน หวั่นไหว ให้เป็นจริง แม้จะถูก ความทุกข์ใจ กลบไว้อยู่ ลุกขึ้นสู้ ด้วยมีหวัง กับทุกสิ่ง เปลี่ยนความฝัน ด้วยหัวใจ ให้เป็นจริง เปลี่ยนก้อนหิน ที่อยู่นิ่ง ให้มีคุณ
มัทนา 25 ก.ย. 2547 22:27 น. - ID 62168 
967
3
0
25 กันยายน 2547 23:11 น. - comment id 338153
ยอดเยี่ยม..จ้ามัท.. เกินบรรยาย.. พี่มาทักทาย..สวัสดี..ก่อนนอน... ฝันดีจ้า..
26 กันยายน 2547 00:03 น. - comment id 338172
จะคอยเป็นสายลมให้นะ อิิอิ
26 กันยายน 2547 03:11 น. - comment id 338227
เขียนดีนะคะ ชื่นชมค่ะ :)
26 กันยายน 2547 06:46 น. - comment id 338273
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
26 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 338484
มาดูแลบ้านให้... อืมส์..เรียบร้อยดี..จ้ามัท...ไปแระ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
