เงียบหายไปเลยยังดีกว่า บางความรู้สึกก็ต้องใช้เวลา บ้างเท่านั้น ป่วยการจะมาทำท่าทางห่วงกัน ทั้ง ๆ ที่ความผูกพัน เธอได้เลือกให้มันต้องจบไป ..อยากจะตอบแทนความหวังดี ให้เธอเห็นว่าวันนี้ ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ไหว อภัยให้ฉัน .หากว่าลึกๆ แล้วนั้นเธอจริงใจ ขอโทษที่มองโลกในแง่ร้ายเกินไป เพราะช่วงเวลาแห่งการทำใจ ...บางทีการไม่เหลือใคร ก็ จำ เป็น ...
26 พฤศจิกายน 2544 12:06 น. - comment id 21078
อื้ม.. ทำไมน้องสาวพี่ มองโลกในแง่ร้ายจังเลย ว้า.. ถ้าเค้าจริงใจ คำขอโทษ..มันจะพอเหรอ พี่พูดไปเรื่อยเปื่อยน่ะ อย่าคิดมากล่ะ.. "เป็นตัวของตัวเองน่ะ" ... ดีที่สุดแล้ว
26 พฤศจิกายน 2544 19:11 น. - comment id 21141
กลอนเพราะมากจ้ะ....บางทีคนที่ต้องเป็นฝ่ายทำใจก็ต้องเลือกทำอย่างนี้เหมือนกัน...เข้าใจ ๆ
26 พฤศจิกายน 2544 23:34 น. - comment id 21179
กลอนเพราะจังเลยค่ะ แต่มองแง่ดีไว้บ้างก็มีเหมือนกันนะคะ เผื่อๆไว้
27 พฤศจิกายน 2544 02:15 น. - comment id 21195
กลอนเพราะดีจ้า...
27 พฤศจิกายน 2544 12:14 น. - comment id 21262
กลอนกรีดอารมณ์ได้ลึกจริงๆ
27 พฤศจิกายน 2544 14:17 น. - comment id 21285
ใจแข็งอย่างกะคอนกรีต เชียวนะ ขนาดว่าถ้าเธอจริงใจก็อภัยให้ฉันเถอะเพราะไม่ต้องเหลือใครอีกแล้ว ซึ้งจังกับความใจแข็ง