คนเราสุดขั้วต่างกันฉันรู้ คอยเฝ้าดูชีวิตมายี่สิบสาม บ้างเล่นล้ำเลิศกีฬาได้สวยงาม บ้างเล่นตามตัวโน๊ตโดดเด่นดนตรี บ้างฝักใฝ่ใคร่ศาสนา บ้างตั้งตาขีดเขียนสาดศิลป์สี บ้างบำเพ็ญประโยชน์เป็นคนดี บ้างคลุกคลีศัพท์แสงสื่อประสาน บ้างตั้งหน้าถกเถียงทางกฎหมาย บ้างท้าทายทุ่มเททำอาหาร บ้างรักชาติชั่วชีพประจำการ บ้างทำงานฝีมือเลื่องลือกอง บ้างรักสัตว์ทั้งเลี้ยงดูและรักษา บ้างรักป่าทั้งปลูกปักและปกป้อง บ้างขีดเขียนร้อยแก้วกรองตามครรลอง บ้างนั่งมองบนถนนขนส่งไป บ้างทดลองทดสอบสมมติฐาน บ้างเชี่ยวชาญงานช่างซ่อมแก้ไข บ้างบริหารจัดการได้จัดการไป บ้างเย็บใยเสื้อผ้าใหม่ให้ใส่ชม บ้างสั่งเสี้ยมสั่งสอนหนอนหนังสือ บ้างเลื่องลือใช้ปากพูดสุดสาสม บ้างเสิร์ฟได้เสิร์ฟดีสุดอารม บ้างตัดผมได้ทุกทรงจงสั่งมา เหล่านี้ล้วนแตกต่างตามความชอบ ซึ่งคนตอบสนองใจให้หรรษา แตกต่างดีอย่างนี้ไม่เบื่อตา ให้รู้ว่าโลกนี้หนาน่าอยู่เอย
17 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 333200
เขียนได้สุดขั้วจริงๆเลย
17 กันยายน 2547 16:03 น. - comment id 333285
แสดงให้เห็นความแตกต่างชัดเจนมากเลยนะคะ เห็นด้วยๆ
17 กันยายน 2547 20:30 น. - comment id 333424
อิอิ ตอนนี้กำลังปลื้มอ่ะน้องชาย ขออ่านก่อนนะครับ เขียนอะไรไม่ถูกแล้ว ฮิๆๆๆ เด๋วจืตใจนิ่งแล้วจะมาเม้นท์อีกรอบ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
18 กันยายน 2547 14:07 น. - comment id 333853
ขนาดสัตว์เล็กๆอย่างผึ้งหรือมดก็ยังแบ่งหน้าที่กันทำงานเลย เราจึงมีความแตกต่างซึ่งต่างก็สำคัญ นายกรัฐมนตรีอาจจะปลูกผักไม่เก่ง และนายแบบก็ตัดผมตัวเองได้ไม่หล่อเท่าที่ช่างทำให้ ชอบกลอนครับ
18 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 334028
ต่างกันจริงๆล่ะค่ะ แวะมาทักทายค่ะ