หนึ่งความหวังตั้งไว้เมื่อวัยเยาว์ จากบางเบามาผนึกตรึกใจฝัน วาดโครงร่างสร้างแบบแนบชีวัน จุดหมายนั้นสวยงามยามคำนึง เหนื่อยหรือไม่..ฝันไปไม่เคยท้อ ความหวังก่อเป้าหมายไปให้ถึง เก็บเกี่ยวกิ่งประสบการณ์มาสานตรึง คิดเพียงหนึ่งเป้าหมายไม่คลายคลอน แปลกเหลือใจที่คิดไว้ว่าแน่แท้ กลับผันแปรที่ใจให้ทอดถอน ใจดวงเดิมดับหวัง...ครั้งร้าวรอน อุปสรรคบั่นทอนจนเปลี่ยนแปลง หรือเวลา..มาคว่ำทำฝันค้าง หรือผู้อื่น..มาสร้างความแสลง หรือฝันนั้น..ยิ่งใหญ่เกินเรี่ยวแรง หรือสวรรค์กลั่นแกล้ง...ให้โศกซม ตั้งคำถามตามโจทย์โทษผู้อื่น หมายหยิบยื่นให้เขาผิดคิดขื่นขม ลืมคำถามยุติธรรมนำนิยม คือตนเองเป็นปมด้อยพัฒนา
1 กันยายน 2547 16:52 น. - comment id 321077
สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว อิอิ เมกแวะมาเยี่ยมครับพี่ มาเอาปรัญชาชีวิตไปใช้ด้วย คุ้มค่าทั้งครั้งที่แวะมาบ้านพี่ ได้สิ่งดีดีติดตัวไปทุกทีครับ บางทีการไม่พูดอะไรเลยจะดีกว่า การแทนความรู้สึกด้วยคำพูดจาคงไม่ง่าย เพราะมือบางมือ มีความหมายต่อใจบางใจ และก็มากมายเกินกว่า ที่จะทดแทนได้..ด้วยคำบางคำ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321092
แม้นหวังไว้ แล้วไม่ได้ ดั่งใจหวัง หากใจยัง มีพลัง เข้าหักหาญ อุปสรรค ขวากหนาม ที่กั้นกลาง มีอาจทาน พลังแกร่ง แห่งจิตใจ ***แวะมาทักทายครับ***
1 กันยายน 2547 17:00 น. - comment id 321096
แวะมาเยี่ยมค่ะ เพราะค่ะและได้ข้อคิดด้วยค่ะ
1 กันยายน 2547 17:05 น. - comment id 321116
เข้ามารับสาระและอรรถรสทางภาษา พี่ทำได้ดีจริงๆครับ ;)
1 กันยายน 2547 17:06 น. - comment id 321120
@...เมกกะ... สวัสดีค่ะผู้ชายอารมณ์ดีและมีสาระมากด้วย เห็นด้วยอย่างยิ่งกับบทกลอนที่นำมาฝากไว้ เพราะบางที..คำพูดก็สู้การกระทำหรือความเข้าใจไม่ได้เลย ขอบคุณมากนะคะ
1 กันยายน 2547 17:08 น. - comment id 321124
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... อำนาจใจเหนือสิ่งใดจะขานกล่าว ทุกเรื่องราววีรกรรมตำนานขวัญ เริ่มแรกนั้นก็คือพลังใจในชีวัน ที่มุ่งมั่นกระทำสำเร็จจริง สวัสดีค่ะ..ยินดีที่ได้พบนะคะ
1 กันยายน 2547 17:11 น. - comment id 321127
@...งูหลิม... ยินดีที่ได้พบกันค่ะ ... ขอบคุณมากนะคะที่วะมาทักทายกัน
1 กันยายน 2547 17:12 น. - comment id 321128
@..ม.ปณิธาน... ขอบคุณมากค่ะ กับกำลังใจที่มอบให้ อ่านให้เพลินๆนะคะ
1 กันยายน 2547 17:58 น. - comment id 321180
งดงามมากครับ.......สำนวนภาษาที่สรรค์ออก มาใส่ในกลอน ซับซ้อนด้วยปรัชญาที่ล้ำลึก คนส่วนใหญ่มันเป็นเช่นนี้ ถ้างานมีผลสำเร็จ คนที่คิดถึงคนแรกคือตัวเอง แต่ถ้างานนั้นล้ม เหลว คนสุดท้ายที่จะโทษคือตัวเองเช่นกัน ๚ะ๛ size>
1 กันยายน 2547 18:13 น. - comment id 321203
เข้ามาชื่นชม สีสรรค์ ลีลา ภาษา และสัมผัส ของคุณพี่เยี่ยมมากเลยครับผม
1 กันยายน 2547 18:34 น. - comment id 321223
เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงหรือข้อผิดพลาด มักมีคำถามมาถามเราอยู่เสมอว่าโทษอะไรหรือใครดี โทษตัวเอง...จะหดหู่เกินไปหรือไม่ ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำลงไปย่อมเป้นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว อย่างน้อยก็ในวินาทีที่ตัดสินใจทำ โทษคนอื่น...ก็ดูจะเสี่ยงต่อเรื่องความยุติธรรมกับคนๆ นั้นนัก ดังนั้น..โทษดิน ฟ้า อากาศดีมั้ยคะ อย่างน้อยมนุษย์อย่างเราๆ ก้เจ็บน้อยดี :)
1 กันยายน 2547 19:49 น. - comment id 321286
ฟ้าแวะมาขอบคุณพี่ดอกแก้วนะค่ะ พี่ดอกแก้ว เขียนกลอนแฝงคติธรรมได้ดีมากเลยค่ะ ฟ้าว่าง จะแวะมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วใหม่นะค่ะ
1 กันยายน 2547 22:04 น. - comment id 321351
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว กลอนของพี่ดอกแก้วก็ยังงดงามเสมอ งดงามด้วยถ้อยคำ งดงามด้วยสัมผัส และก็งดงามด้วยเนื้อความค่ะ.............ชื่นชมพี่ดอกแก้วเสมอค่ะ
1 กันยายน 2547 22:22 น. - comment id 321373
โทษคนอื่นเห็นง่าย โทษตัวเองเห็นยากค่ะ กลอนของพี่ดอกแก้วแฝงข้อคิดดีๆเสมอค่ะ
1 กันยายน 2547 22:47 น. - comment id 321410
โทษคนอื่นมากมายในชีวิต ลืมความผิดในดวงจิตของเรานี้ เพียงบอกว่าผู้อื่นนั้นไม่ดี แต่ไม่เคยจะดูนี้กับตัวเรา *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งด้วยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
1 กันยายน 2547 22:57 น. - comment id 321424
@...ทิงนองนอย... อ่านงานไกลตัวมามากแล้ว คราวนี้ขยับเข้ามากระเทาะใจตนเองอีกนิดว่า คิดอย่างไรกับความล้มเหลวของตนเอง สวัสดีค่ะทิงนองนอย
1 กันยายน 2547 22:58 น. - comment id 321428
@...Oracle... ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาให้กำลังใจ แล้วแวะมาคุยกันอีกนะคะ
1 กันยายน 2547 22:59 น. - comment id 321429
@...วนัสนันท์... ความคิดอย่างนี้เป็นปกติธรรมดาของคนที่รักตนเอง และต้องการปกป้องตนเองจากความผิดทั้งปวง ..เบื้องลึกแล้ว ก็คือความกลัวที่มีอยู่ภายในใจ กลัวที่จะยอมรับความจริงนั่นเอง... และก็จะสร้างเหตุผลสารพันเพื่อคุ้มใจตนเองให้คิดผิดๆต่อไปอย่างล้าหลัง ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ
1 กันยายน 2547 22:59 น. - comment id 321430
@...น้องฟ้า ปากกาออนไลน์... สวัสดีค่ะ ..ว่างเมื่อไหร่แล้วก็เข้ามาพบมาคุยกันอีกนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
1 กันยายน 2547 23:00 น. - comment id 321431
@...ขลุ่ยหลิบ... ความจริง..เป็นสิ่งที่งดงามเสมอสำหรับผู้กล้าค่ะ เมื่อกล้าที่จะยอมรับแล้ว ..ความน่าเกลียดในการโทษคนอื่นก็จะหมดไป ซึ่งในเวลาเดียวกันนั้น ...ความงามของใจก็ได้เกิดขึ้นเบ่งบานแล้วนั่นเอง ขอบคุณมากนะคะขลุ่ยหลิบ
1 กันยายน 2547 23:00 น. - comment id 321432
@...คนเมืองลิง... ใช่อีกแล้วค่ะ..โทษตนเองเห็นยาก โทษคนอื่นไว้ก่อน...ปลอดภัยสำหรับใจตนเองดี แต่ว่าเกิดอกุศลมากมายเลย ขอบคุณมากค่ะ
1 กันยายน 2547 23:09 น. - comment id 321443
เมื่อความหวังลางเลือนเบือนจางหาย สิ่งมากมายหลายหลากเข้ามาหาม ค้นเสาะหาเหตุใดให้เลวทราม กลับลืมถามตนตัวไม่มัวมอง
2 กันยายน 2547 06:52 น. - comment id 321568
เมื่อวานมา คอมเมนต์ ไม่ได้ เลยวันนี้มาแก้ต้ว อาจจะช้าไปหน่อยนะ อิอิ เพราะมากเลยครับ
2 กันยายน 2547 10:10 น. - comment id 321693
@...ชัยชนะ... คำถามดีมีค่ากว่าโจทย์ใด คือถามใจอย่างซื่อตรงคงศักดิ์ศรี ว่าสิ่งที่เราทำดี-ไม่ดี ตอบคำถามโจทย์นี้ด้วยตนเอง สวัสดีค่ะชัยชนะ ..ขอบคุณมากค่ะ
2 กันยายน 2547 10:14 น. - comment id 321698
@...น้องไก่ ผลิใบสู่วัยกล้า... ขอบคุณมากค่ะ มาเยี่ยมทั้งสองบ้านเลย และถ้าต้องการฝึกปรือฝีมือกับคุณลุงเวทย์ เชิญที่นี่ดีกว่านะคะ ..อิอิ http://www.siampoetry.com/
2 กันยายน 2547 10:30 น. - comment id 321722
วันนี้เข้าสายหลังจากวางบทกลอนแล้วก็ออกไปมิได้เข้ามาดู วันนี้มาเคาะเขียนกลอนเสร็จก็แวะมาอ่านคุณดอกแก้วและขอชื่นชมว่าเขียนได้ดี ซาบซึ้งตรึงใจมากเหลือเกิน อีกคนที่เขียนตอบได้ซึมซับมาก คือ เมกกะค่ะ
2 กันยายน 2547 22:25 น. - comment id 322343
..เรน มาช้า อีกแล้วดิคะ.. เรนชอบ ที่พี่เมกเขียนจังคะ.. มือบางมือ มีความหมายต่อใจบางใจ และก็มากมายเกินกว่า ที่จะทดแทนได้..ด้วยคำบางคำ ฯ... ..ลึกซึ้ง .. และให้ความหมาย .. ทั้งของพี่ดอกแก้ว .. และพี่เมก นะคะ..
3 กันยายน 2547 13:18 น. - comment id 322938
@...คุณทิกิ... พบกันกี่ครั้งคราวก็ต้องพูดว่า..ขอบคุณค่ะ ขอบคุณในความช่วยเหลือทุกคราวที่เจ็บป่วยจนห่างหายไปจากลานกวี... และความปรารถนาดีที่มอบให้เสมอนะคะ
3 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 322939
@...เรนน้อย... ยังรอกำลังใจจากน้องเรนเสมอจ้ะ เดาเองว่า น้องเรนคงยุ่งยากอยู่กับการเรียนและกิจกรรม ไหนๆวันนี้ก็มาแล้ว ..มาอ่านอยู่ใกล้ๆพี่ดอกแก้วนะจ๊ะเด็กดีของพี่