อะไรหนอก่อเกิดและเลยเถิด อะไรเกิด?อะไรดับ?สับสน อะไรมี?อะไรไม่มี?ตัวตน วกวนอลเวงละเลงจร ไหวไปไล่ล่าสัจธรรม ในรอยย่ำคืนวันร้าวรอน กับรอยเท้าเรา-ครั้งเก่าก่อน ทั้งใจอ่อนใจแข็งแสดงไป อะไร อะไร ไหวล่อง ทุกหับห้องครรลองไหว เจ็บ ช้ำ กรรม บุญ และอุ่นไอ ปวดกายใจเยือนประจำทุกค่ำคืน อะไรหนอก่อเกิดและเลิศหล้า จงแล่นมาพาพบรบตื่น เบิกบานแจ่มใสไหลลื่น ใจเป็นอื่น จงกลับคืนฟื้นใจตัวฯ
13 สิงหาคม 2547 13:36 น. - comment id 311327
เพราะดีจังค่ะ อยากแต่งได้อย่างนี้บ้างจัง ู^__^
13 สิงหาคม 2547 13:59 น. - comment id 311337
เข้าใจเล่นคำได้อย่างสละสลวยงดงาม๚ะ๛ size>
13 สิงหาคม 2547 15:28 น. - comment id 311359
เขียนได้ดีมากครับ มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะ เป็นไงช่วงนี้สบายดีหรือ ขยันเขียนกลอนมากๆๆ นะ ผมจะได้มาอ่านเป็นกำลังใจ
13 สิงหาคม 2547 15:43 น. - comment id 311371
เขียนได้ลึกซึ้งมาก ๆ เลยจ๊ะ เพื่อนนิติ...อ่านแล้วทำให้ได้คิด เป็นไงสบายดีนะ เราสบายดีจ๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยละ ต้องต่อสู้กับงานในเมืองหลวงอีกเยอะ อิอิ เป็นกำลังใจให้นะ ^____^
13 สิงหาคม 2547 15:58 น. - comment id 311380
*-* มาเป็นกำลังใจ อยามไหวเอน ขอให้หันมาดูว่ามีฉันอยู่ตรงนี้ คอยให้เธอคนดี ได้พักพิงอิงแอบใจ ยามอ่อนไหวและอ่อนแอ *-* เพราะมากค่ะ *-* มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะจ๊ะ
14 สิงหาคม 2547 11:56 น. - comment id 311719
เรน.. แวะมา..ทักทาย..นะคะ.. บทกวี..ยังคง..ไพเราะ..เหมือนเดิมเลยคะ..
24 สิงหาคม 2547 14:48 น. - comment id 315980
^_____________^*