..๏ เห็นตาข่ายไขว้ขวางกลางเวหา หนึ่งกายาเฝ้ามองจ้องเส้นใส โยงกิ่งก้านต้นหนึ่งซึ่งห่างไกล เชื่อมสายใยผูกมัดอย่างรัดกุม ทอเส้นเหนียวผสมผสานคืองานหลัก ขึงกับดักแฝงกายหมายแอบซุ่ม บ้างคืบคลานโยงใยให้ครอบคลุม หมายจับกุมผู้ใดใครติดตรวน หลากลีลาท่าทางช่างแคล่วคล่อง เดินขึ้นล่องบนล่างดั่งสืบสวน ดุจครุ่นคิดเลศนัยในกระบวน ฤๅทบทวนแผนการอันแยบคาย แม้นเร่งรีบลนลานคืบคลานอยู่ ยังหวังผู้เพ่นพ่านอันหลากหลาย บินเพลิดเพลินพลั้งพลาดอาจต้องตาย เพราะตาข่ายไขว้ขวางทางสัญจร ช่างโดดเดี่ยวเดียวดายสานใยเหนียว มุ่งยึดเหนี่ยวแน่นหนากว่าเก่าก่อน สร้างผลงานผูกพันไม่สั่นคลอน ดูซับซ้อนซ่อนเส้นเห็นเบาบาง คงเหนื่อยล้าขาอ่อนก่อนเห็นผล เดินวกวนวุ่นวายนัยน์ตาขวาง ไปพักผ่อนซ่อนกายคล้ายอำพราง หยุดเดินบ้างสักครู่ดูเข้าที ปฏิมากรรมธรรมชาติอาจสร้างผล ได้เลี้ยงตนเติบใหญ่ให้สุขี แม้นพลาดหวังครั้งท้ออย่ารอรี คิดวิธีที่แยบยลสร้างผลงาน ช้าเป็นการนานเป็นคุณหนุนนำสุข เร็วอาจทุกข์ตรอมใจในทุกสถาน ช้าเสียการนานเสียกิจเพราะคิดนาน เร็วในกาลจักสัมฤทธิ์ดังจิตดล ๚ะ๛
อัลมิตรา 19 ก.ค. 2547 08:32 น. - ID 57580 
1306
13
0
19 กรกฎาคม 2547 09:05 น. - comment id 300797
หากสายใยโยงสื่อคือกับดัก จะรู้จักรู้ใจอย่างไรได้ ข่ายแน่นเหนียวเกลียวขวั้นสัมพันธ์ใจ ถูกมองไปเป็นกลกีดหนทาง เร็วหรือช้าคุณค่าอยู่ที่ไหน ช้าหรือเร็วเท่าไรเท่าใจสร้าง ความมั่นคงคือสัญญาว่าไม่จาง พิสูจน์พรางอย่าไขว้เขวเพราะเวลา
19 กรกฎาคม 2547 09:08 น. - comment id 300798
ปล. เรื่องนี้นางเอกไม่สวยเลย แถมผู้ร้าย(เพื่อนพระเอกที่รวยๆน่ะ)ก็หล่อกว่าพระเอกอีก
19 กรกฎาคม 2547 09:58 น. - comment id 300826
หน้าส่วนตัว
กลอนร้อยเรียงได้อย่างงดงามทั้งอักขระที่ใช้สาย
ใยแห่งวรรณกรรมที่บังคับ แต่ก็ไม่สามารถจะควบ
คุมจินตนาการที่ถูกรังสรรค์ออกมาได้ของปราชญ์
ผู้ประพันธ์เรื่องนี้ได้ จนเรื่องของสัตว์ธรรมดาที่น่า
รำคาญ กลายเป็นตำนานแห่งบทเรียนสอนชีวิตได้
แมงมุมดูเหมือนจะโหดร้ายเพราะยังชีพอยู่ด้วย
ชีวิตของผู้อื่นแต่จริงแล้วเป็นสัตว์สะอาดหากินกับ
แต่ผู้ที่ชะตาขาดที่หลงมาติดใยเท่านั้น มิออกไป
รุกรานผู้ใดนอกสายใยเฉกเช่นสัตว์กินซากชนิดอื่น๚ะ๛
size>
19 กรกฎาคม 2547 10:10 น. - comment id 300830
ทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนมีนัยยะให้พิจารณาใคร่ครวญ ไม่เว้นแม้ประดิษฐกรรมอันบอบบางของเพื่อนร่วมโลกน้อยๆตัวนี้
19 กรกฎาคม 2547 10:10 น. - comment id 300831
เคยอ่านวรรณกรรมเยาวชน เรื่อง แมงมุม เพื่อนรักไหม อาจจะเป็นเรื่องเดียวที่เคยเห็นมั่ง ที่ให้แมงมุม เป็นพระเอก ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ เขียนได้สวยงาม อย่างที่เคยเป็นครับ
19 กรกฎาคม 2547 10:50 น. - comment id 300859
ภาพธรรมชาติ เขียนให้โหดร้าย ก็โหดร้าย เขียนให้สวยงาม ก็สวยงาม ..เขียนดีจังค่ะ ....
19 กรกฎาคม 2547 11:13 น. - comment id 300870
พี่เก่งจังเลย ผมไม่รู้จะพูดไงแล้ว เราช่างต่ำต้อยจริงๆ เทิดทูนมากพี่
19 กรกฎาคม 2547 11:28 น. - comment id 300885
:)
19 กรกฎาคม 2547 12:12 น. - comment id 300912
ผมคิดว่าคุณอัลมิตรามีมุมมองที่สวยงามและมีแนวคิดเกี่ยวกับปรัชญานะครับ หลายครั้งที่เห็นบทกลอนของคุณที่หยิบเรื่องราวมาเขียนแล้ววกเข้ากับความเป็นไปของมนุษย์ ปกติผู้หญิงกับแมงมุม ดูเหมือนเป็นสิ่งที่เข้ากันไม่ค่อยได้ แต่คุณสามารถมองและนำมาสื่อได้อย่างสวยงาม ขอชมเชยครับ เยี่ยม ผมเพิ่งกลับมา คงต้องใช้เวลาหน่อยครับที่จะย้อนไปอ่านผลงานเก่าตอนที่ผมไม่อยู่ ไม่อยากพลาดครับ
19 กรกฎาคม 2547 12:57 น. - comment id 300951
แต่งเพราะดีครับ
19 กรกฎาคม 2547 13:19 น. - comment id 300981
เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากที่จะผสมผสานแมลงซึ่งได้ชื่อว่าโหดร้ายทำลายแม้แต่คู่ชีวิตวกเวียนกลับมาสู่ชีวิตมนุษย์ถึงการดำเนินการต่อๆไปอันยากยิ่งที่จะกระทำได้นอกจาก อัลมิตราคนเดียวเท่านั้น
แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2547 13:24 น. - comment id 300987
ใยบางบางโยงขวางทางสัญญจร หมู่ภมรบินไปติดใยชัก ไม่รู้ก่อนทางที่หนีมักับดัก เพิ่งรู้จักภัยถึงตัวก็กลัวตาย @@@@@@@@@@@@@@@ มาชื่นชมครับ
19 กรกฎาคม 2547 13:38 น. - comment id 301004
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ สื่อความหมายได้ดีจัง ชื่นชมในผลงานมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ
20 กรกฎาคม 2547 14:15 น. - comment id 301276
คุณม้าลาย .. แต่ทว่า เพื่อนของพระเอกคนที่ชื่อแฮรี่นั้น ภาคถัดไป จะเป็นตัวร้ายนะคะ แลตาข่ายคล้ายกับดักจับรักหรือ แม้ยากยื้อดิ้นรนบนใยใส เพราะวงอ้อมโอบล้อมห้อมดวงใจ เกินผลักไสสลัดตัดกมล เร็วหรือช้าคุณค่าเท่าที่เห็น ช้าหรือเร็วประเด็นเช่นในผล คำสัญญาคือสัจจะวาทะคน จะซ่อนกลหรือแสดงให้แจ้งจริง คุณโรเบิร์ต ทิงนองนอย .. อัลมิตราพยายามอย่างยิ่งที่จะมองโลกรอบข้างให้สวยงาม ถึงแม้ว่าบางครั้ง สิ่งที่ใกล้ตัวมีผลกระทบต่อภาวะจิตใจมากมาย เชื่อว่า ทุกอย่างมีตรรกะ และความสมดุลในตัวมันเอง ค่ะ คุณศศิชนก .. ได้อ่านอายะฮฺนี้แล้ว ขอบคุณมากค่ะ คุณSandsun .. ขอบคุณมากค่ะ วรรณกรรมเยาวชนเรื่องแมงมุมเพื่อนรัก เคยเห็นผู้ประกาศข่าว นำมา ประชาสัมพันธ์ ในช่วงที่มีงานสัปดาห์หนังสือ ค่ะ แต่อัลมิตรายังไม่เคยอ่านเลย คงต้องไปเสาะหาเสียแล้ว ค่ะ คุณรดา .. อัลมิตรากำลังคิดว่า สิ่งที่โหดร้ายกว่ามนุษย์กระทำมีหรือเปล่า มนุษย์ผู้ฉกฉวยทุกๆอย่างเพื่อเสพย์สุข ค่ะ คุณburst .. ถ้าอัลมิตราจะบอกว่า กลอนที่ประทับใจตั้งแต่อยู่ที่บ้านกลอนไทยนี้ มีกลอนแร๊พ ของคุณburst อยู่ในใจด้วย คุณจะเชื่อไหมหนอ แต่เป็นความจริงนะ คุณเป็นคนมีความสามารถ ค่ะ เราค่อยๆมาฝึกหัด มาเรียนรู้ นะคะ น้าสิบ .. คิดถึงจังค่ะ คุณคนผ่านมา .. ไปไหนมาเอ่ย ? ขอบคุณมากนะคะ ที่ติดตามงานเขียนมาโดยตลอด อันที่จริงแล้ว แมงมุมเป็นสัตว์ที่อัลมิตราไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ นะคะ ถ้าตัวเล็กๆพอไหว ตัวใหญ่..ไม่ไหว ค่ะ เล่าเรื่องตลกที่เป็นจริงนะคะ ตอนนั้นเรียนหนังสือ กลับบ้านนั่งรถสองแถว รู้สึกมีอะไรหยุกหยิกที่ต้นคอ ก็เลยเอามือแตะดู จับได้แมงมุมตัวใหญ่มาก สีดำ ร้องกรี๊ดลั่นและปัดไปที่อื่น ปรากฏว่า ไปตกที่หน้าตักของผู้โดยสารคนอื่น ก็เลยโกลาหลกันใหญ่ อะไรไม่เท่า ตอนกรี๊ดๆนั้น รถชะลอ(รถติด) อยู่หน้าสถานีตำรวจ เลยเลยวุ่นไปกว่าที่ควรจะเป็น คือ ตำรวจล้อมรถ เพราะคิดว่า มีเหตุร้ายเกิดขึ้น แมงมุมตัวการ ดันไต่ไปอยู่ในเสื้อของผู้หญิงอีกคน ร่ำๆ จะแก้กระดุมเสียให้ได้ .. น่ากลัวจังค่ะในตอนนั้น แต่ตอนนี้มานึกย้อน อดขำไม่ได้ คุณผลิใบสู่วัยกล้า .. ขอบคุณมากค่ะ ชื่อของคุณอัลมิตราชอบจัง ให้ความรู้สึกในความหมายดีมากค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณมากค่ะ แมงมุมมีประโยชน์เหมือนกันนะ อย่างน้อยก็ช่วยควบคุมจำนวนแมลง แถมเช็คได้อีกว่า บ้านนั้น ขี้เกียจกันหรือเปล่า ค่ะ แต่บ้านของอัลมิตราไม่มีแมงมุมนะคะ ใยประสานสลับหว่างเป็นทางหน ช่างวกวนคดเคี้ยวเลี้ยวซ้ายขวา วางกับดับล่อเหยื่อเพื่อชีวา ใช่เพื่อฆ่าเพียงเล่นเป็นแค่กล คุณเรไร .. ขอบคุณมากค่ะ เส้นใยที่โยงสายคล้ายกับดัก ทอสานถักจนเหนียวขัดเกี่ยวไขว้ ตระการตาคราเห็นความเป็นไป เฝ้าครุ่นคิดวิจิตรใดให้งามเกิน คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ
21 กรกฎาคม 2547 12:58 น. - comment id 301413
สัญชาติญาณในการดำรงชีวิต แม้นเป็นเพียงเส้นใยบางๆก็ยังแลเห็น สมองอับแยบยล คงต้องใช้สมองเข้าช่วยในการมองแล้วละ ไม่งั้น คงไม่พ้นกลของกับดักแน่เลย ......ลึกซึ๊งนะ คุณอัลมิตรา
21 กรกฎาคม 2547 13:04 น. - comment id 301415
สัญชาติญาณในการดำรงชีวิต แม้นเป็นเพียงเส้นใยบางๆก็ยังแลเห็น สมองอับแยบยล คงต้องใช้สมองเข้าช่วยในการมองแล้วละ ไม่งั้น คงไม่พ้นกลของกับดักแน่เลย ......ลึกซึ๊งนะ คุณอัลมิตรา
21 กรกฎาคม 2547 22:17 น. - comment id 301497
ขอบคุณค่ะ คุณรัถยา .. เป็นเช่นนั้นตามที่ท่านกล่าวมาค่ะ
22 กรกฎาคม 2547 05:10 น. - comment id 301547
ดูหนังไอ้แมงมุมมาหรือเปล่าครับ คงไม่มีเวลามาก ค้างกลอนจะตอบอยู่เยอะ เข้ามาอ่านกลอนไม่ค่อยจะได้ ช้าเอามาก ๆ โยงใยชักไปทั่ว ป้องกันตัวหรือทำร้าย กันภัยมากร้ำกราย หรือฆ่าตายผู้ติดกับ
23 กรกฎาคม 2547 09:53 น. - comment id 301740
เข้าอะไรไม่คอยได้หลายวัน ตอนนี้ดีหน่อยเลยตามมาอ่าน ช้าไป แต่ก็ชอบ วิธีการหาเหยื่อ แมงมุม งูเหลือม เอ๊ะจะหญิงด้วยรึเปล่าน่ะ ที่จ้องตะครุบจับกินเป็นภักษาหาร อิอิ
26 กรกฎาคม 2547 09:11 น. - comment id 302335
ถ้าจิตของคนเราหลุดพ้นออกมาจาก โยงใย ที่เรา เป็นฝ่ายสร้างขึ้นมา ความรู้สึกนั้นคงจะ สงบสุข ยิ่งกว่า ความสุขใดๆ ที่จะหาได้บนโลกนี้ทีเดียว
1 สิงหาคม 2547 13:52 น. - comment id 303919
คุณชัยชนะ .. อื้อ ดูมาแล้ว สองภาคเลยค่ะ สนุกดีนะคะ คุณได้มีโอกาสไปดูหรือยังคะ แต่อย่างไรเสีย อัลมิตราชอบมนุษย์ค้างคาวมากกว่าค่ะ คุณฤกษ์ .. เอ .. 555 ขำ คุณขนมน้อย .. ค่ะ เป็นเช่นนั้น ขอบคุณมากค่ะ ทุกๆท่าน
21 สิงหาคม 2547 22:17 น. - comment id 314345
อยากเห็นกาพย์ยานี11ของคุณอัลมิตราบ้างจังเลยค่ะ ช่วยแต่งให้ดูหน่อยได้มั้ยค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
