ทุกย่างก้าวยาวสั้นมันไม่แปลก แต่ควรแทรกความระวังชั่งใจเสมอ เลิกเดินไปใจร้อนวิงวอนเธอ เพียงแค่เผลอพลาดพลั้งหลั่งน้ำตา เพราะหนทางข้างหน้าหาปูนุ่ม ไม่ฉ่ำชุ่มชื่นใจดั่งใฝ่หา กลีบกุหลาบอาบน้ำค้างคงบางตา พรมล้ำค่าขาดวิ่นทุกถิ่นมี อย่ามีทุกข์จุกจิกใจไร้ชีวิต โลกลิขิตขีดไว้ไม่อาจหนี พบสิ่งใดในข้างหน้าท้าชีวี ฝ่าฟันหนีไม่นานสำราญเป็น ขอให้เดินเพลินใจโดยไม่หวั่น ความสุขนั้นแน่นอนแม้ซ่อนเห็น สุขที่แท้แน่จริงสิ่งควรเป็น ซุกซ่อนเร้นเรื่อยไปในใจเรา 29 มิถุนายน 2547
นกตะวัน 29 มิ.ย. 2547 18:12 น. - ID 56183 
890
2
0
30 มิถุนายน 2547 00:27 น. - comment id 291515
เขียนได้ไพเราะซาบซึ้งมากค่ะ
30 มิถุนายน 2547 06:09 น. - comment id 291550
ก้าวย่างหนทางเดิน อย่ามัวเพลินให้พินิจ ดูบ้างชั่งดวงจิต พึงความคิดใคร่ครวญไป
30 มิถุนายน 2547 11:56 น. - comment id 291622
ทุกย่างก้าวสั้นยาวมันไม่แปลก แต่สิ่งที่แพลกแตกต่างคือสติ ทุกย่างก้าวสั้นยาวที่มั่นคงนี้สิ จะคงสติได้อย่างไรเมื่อใจล่องลอย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
