ตรึกตรอง

ใยไหม

๏ชีวิตใดย่อมล้วน.....................มีกรรม
อยู่ที่จิตน้อมนำ.......................อดีตสร้าง
จึงเป็นเหตุการกระทำ............ให้เกิด  ผลนา
พึงหยุดย้อนคิดบ้าง................เร่งสร้างกรรมดี๚
๏ผลกรรมดีย่อมย้อน................คืนตน
หากมั่นสร้างเพื่อคน...............อยู่ได้
มนุษย์ล้วนแต่ปะปน...............ด้วยกิเลส  มากแฮ
หากสร้างดีเร่งไซร้.................ไป่สิ้นสรรเสริฐ๚
๏กายเนื้อย่อมอ่อนล้า...................ตามกาล
เหลือแค่เพียงจิตญาณ...............ผ่อง
แผ้วทำดีแน่กราบกราน...................ไป่จบ  สิ้นเฮย
ทำชั่วสาปแช่งแล้ว...................เปรียบได้คนเลว๚
๏โลกมนุษย์จักอยู่ได้...................ใดฤๅ
หากจิตที่มั่นคือ..........................ห่อนสร้าง
เฝ้าเอาเปรียบยึดถือ....................แต่ประโยชน์  ตัวนา
Kuได้ก็สุขข้าง...........................เพื่อนร้อนช่างมัน๚
๏ทำไมไม่ร่วมด้วย.......................ช่วยกัน
สร้างเพื่อสรรค์อัน.....................ประโยชน์ล้ำ
เร่งเพื่อประชานันต์....................มากสุข  เสมอนา
ขอโปรดคิดตอกย้ำ....................เพื่อพ้องสุขเสมอ๚๛
...มนุษย์  คือ   สัตว์ที่เรียกกันว่าสัตว์ประเสริฐ  เพราะมีร่างกาย  และความพร้อมมากพอที่จะสร้างสรรค์ซึ่งกรรมดี   แต่...อนิจจา  มุนษย์บางเหล่ายังหมกหมุ่นอยู่กับความเห็นแก่ตัว  กิเลศ  ฯลฯ  สรรค์หาความสุขแก่ตนจนลืมสิ้น  ความสุขของเพื่อนร่วมโลก  โปรดไตร่ตรองและหยุดคิดสักนิด  มนุษย์ทุกผู้ทุกคน  ล้วนเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม  หากเคยทำกรรมดีมา  ย่อมได้รับผลดี  หากเคยทำกรรมชั่วย่อมต้องชดใช้กรรมชั่วนั้น...
....ไม่มีผู้ใดหลีกหนีผลกรรมของตนเองได้...การฉุดช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ให้หลุดพ้นจากวังวนของกิเลส  ย่อมเป็นการสร้างสรรค์กรรมดี  และนี่คือการกระทำของนักปราญช์....