เหมือนเรือลำน้อย ล่องลอยอยู่กลางธารา ไม่อาจยั่งได้ว่า น้ำภายใต้ธาราหนาว-ร้อนเพียงใด ในธาราอาจมีฝูงปลา ในธาราอาจมีก้อนหินใหญ่ ในธาราอาจมีอะไรอะไร เรือไม่อาจรู้สิ่งใดในธารา เหมือนคนหากไม่เข้าไป จะรู้ได้อย่างไรคุณค่า ว่าคนหนึ่งมีความดีเกินกว่า เกินที่เรามาคาดเดา หากไม่ได้สัมผัส จะรู้ได้ไงชี้ชัดว่าเขลา หากไม่ยอมให้สายใยบางเบา จะรู้ได้ไงเล่าเค้าจะรับเอาสิ่ง ดี ดี เมื่อปิดกั้นหนทาง และทิ้งระยะห่างแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจสักที ว่าใจดวงนี้คิดอะไร ลองเปิด ตา-ใจ ให้กว้าง แล้วจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นจริงไหม อย่ามุ่งมั่นบอกแต่ว่าเข้าใจ ทั้งที่ยังไม่ได้ ไม่ได้ทำสิ่งใดให้แก่กัน แค่เพียงเพราะวันนั้นพลั้งพลาด วันนั้นฉันจึงไม่อาจต่อเติมฝัน เพียงขอหยุดใจและไม่ฝ่าฟัน เพราะเหนื่อยหนักแล้วนั้นเธอกลับพลันไม่ให้อภัย
ใยไหม 26 พ.ค. 2547 15:04 น. - ID 54236 
1217
2
0
26 พฤษภาคม 2547 17:05 น. - comment id 274874
เมื่อเกิดความผิดพลาด เพราะความประมาณขลาดเขลา แล้วไม่กล้าเดินต่ไปไม่ยอมรับความเป็นเรา แล้วเธอจะรู้ได้อย่างไรเล่าคำว่าเราเป็นอย่างไร *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
26 พฤษภาคม 2547 22:47 น. - comment id 275049
บ่นอะไรคนดุ..ไม่รู้น่าสงสารหรือน่ากลัว... อย่าคิดอะไรมากเลย..พักผ่อนมากๆรักษาสุขภาพ.. นครฯ.ฝนคงตกบ่อย..เปิดหน้าต่างดูฝนซิมันสดใสและสดชื่นนะ..สวัสดีนะ.. แล้วอย่าคิดอยากตื๊บล่ะ....
27 พฤษภาคม 2547 22:10 น. - comment id 275510
...เปิดตา หาใคร ใยไหมครับ ขอรับ เป็นใจ ได้ไหมเอ๋ย เปิดใจ ให้กว้าง เหมือนอย่างเคย ใครเอ่ย อยากถูกถีบ รีบเข้าไป... ..................สวัสดีครับ............
28 พฤษภาคม 2547 11:57 น. - comment id 275844
ผู้หญิงไร้เงา... เพราะขลาดเพราะเขลา การให้อภัยจึงบางเบา เพียงเพราะฉันโง่เง่า รักเราจึงไปไมไกล ....คนจำแลง รู้ได้ไงค่ะว่าใยไหมดุคะ อันนี้รู้จริงนา อิอิอิ ขอบอก แต่ว่าความน่ารักก้อติดตัวใยไหมมาเหมือนกันน่ะค่ะ แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใบบอนแก้ว.... ใครจะมากล้าให้ใยไหมถีบ ค้างคาวฯรีบบอกปัดทันควันนา ที่รักของฉันก็ไม่อาจกล้าก้าวเข้ามา คงมีแต่ใบบอนแก้วมาท่าเข้าที 555 มามะตะเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
