..สงคราม..

ปรีดี อู่ทรัพย์.


สงคราม....
บึ้มบึ้มระเบิดก้อง             โลกา
โชว์บทบาทปัญญา           โหดร้าย
ข่มอำนาจปรารถนา          เหนือมนุษย์
ห้ำหั่นเข่นฆ่าคล้าย           เลิกแล้วศีลธรรม
ความดำความยากไร้        แผ่กระจาย
ต่างผลิตอาวุธขาย            ลูกค้า
คนหลายชาติล้มตาย         อนาถ
ด้วยพิษสงครามกล้า         กึกก้องกลางสมร
ขาดพรสันติสุขให้             มวลมนุษย์
ชีพเหล่าผู้บริสุทธิ์             มอดม้วย
เลือดไหลบ่าร่างทรุด         ถมทับ ดินนา
มีอยู่ทั่วโลกด้วย                ขาดสิ้นศีลธรรม
โลกนำวัตถุด้าน                พัฒนา บรรลุแฮ
แบ่งค่ายแบ่งอาณา-          เขตนั้น
สงครามคือวิบัติพา            พลัดพราก
ยัดทุกข์ร้ายหลายชั้น         ด้วยยุทธ์จุดชนวน
ควรฤาผลิตอาวุธร้าย         ขายกัน
ให้รบรุกบุกบัน                  เบ่งกล้าม
จนลามลุกทุกเขตขัณฑ์     จนยาก ยับเอย
สันติภาพคราบเลือดห้าม    อย่าได้ยินดี
มีเกียรติหลังโลกล้อ           สีเลือด
ควรระงับให้เหือด              หากให้
ความวิบัติเฉือนเชือด         ชีวิต คนนอ
โลกจะแหลกถ้าไร้             โอบอ้อมการุณย์ธรรม
..........................................................................
เขียนโดย....ปรีดี    อู่ทรัพย์				
comments powered by Disqus
  • อาภาภัส

    2 พฤษภาคม 2547 09:44 น. - comment id 258522

    ....งานเขียนจริงใจ และจริงๆ ค่ะ
  • มิลล์

    2 พฤษภาคม 2547 10:34 น. - comment id 258536

    ..พ่อค้าจำพวกหนึ่ง..
    
    
    ๑ ฤโลกล้วนพ่อค้า..............คุมโลก
    หน้าเลือดและสับโขก.........เข่นอ้อม
    ประชาชาติมากโศก...........โจรโฉด เกลื่อนแฮ
    โฉมพักตร์ดูอ่อนน้อม........แต่พร้อมเชือดคอ
    
    ๒ ธุรกิจนับหมื่นล้าน..........น้ำมัน
    เป็นทรัพย์ซึ่งกำนัล.............สัตว์ร้าย
    ทั่วโลกต่างนอนฝัน.............ผวาทุก คืนแฮ
    ต่างสาปแช่งด่าอ้าย............นรกเชื้อมนุษย์เดน
    
    ๓ ไหนเงินจากก่อสร้าง.......เพิ่มเติม
    บ้านอยู่แบบเดิมเดิม............พินาศสิ้น
    ไหนเงินจากความเหิม.........หาศึก
    อาวุธดับคนดิ้น.....................ยอกย้อนคืนมัน
    
    ๔ มีภาษีเพิ่มขึ้น...................เชื่อไหม
    อ้างเพื่อความปลอดภัย.......ทั่วหน้า
    นี่อีกธุรกิจใส........................แสนซื่อ นักแฮ
    พวกซื่อจิตชั่วช้า..................ไม่ช้าชั่วสนอง
    
    ๕ อดีตที่ผ่านล้วน.................บทเรียน
    ที่มักวนวกเวียน...................เกิดซ้ำ
    บางสิ่งอาจเหมือนเทียน.......เล่มเล็ก เล็กแฮ
    แต่กลับสว่างล้ำ....................ส่องให้เห็นทาง
    
    ๖ เราล้วนคือพี่น้อง..............ชาติไทย
    จงเปิดจิตเปิดใจ....................ให้กว้าง
    จนเห็นชัดการณ์ไกล.............ภายหน้า
    เพื่อร่วมแรงใจสร้าง..............ทะนุบ้านเรางาม
    
    
    สวัสดีครับคุณลุงปรีดา ขยับโคลงมาร่วมวางครับ
    
    
  • หลานลุง

    2 พฤษภาคม 2547 11:16 น. - comment id 258556

    ขอบคุณทุก ๆ ท่าน
    แทนคุณลุงด้วยนะคะ
  • rain..

    2 พฤษภาคม 2547 14:30 น. - comment id 258595

    เรน..ชอบของคุณลุง..
     และก็..ของคุณ..มิลล์.. นะคะ..
         สื่อ..ความหมาย..ในบทกวี..(โคลง).. ดีมากเลยคะ..
            ..เรน..  แวะมา..ชื่นชม..นะคะ..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 พฤษภาคม 2547 18:47 น. - comment id 258722

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แวะมาชื่นชมคุณลุงุนะค่ะ  แถมขอฝากตัวเป็นหลานด้วยสักคนนะค่ะ  อิอิ
  • tiki

    2 พฤษภาคม 2547 21:24 น. - comment id 258829

    ..@.มนุษย์ธรรมยากจักให้.............เกินควร
    
    อาวุธฟาดฟันล้วน................หยั่งกล้า
    
    ธรรมใดจักมาทวน...............มาทบ...บอกเฮย
    
    เมตต์แหล่ฤาอ่อนล้า.............หลั่งเพี้ยงลมฤา@ 
    
  • ฮิคารุ

    2 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 258856

    โอ้.. *-*
    
  • แทนคุณแทนไท

    11 มิถุนายน 2548 15:12 น. - comment id 414502

    ขอบคุณงานดีดีครับ29.gifเพิ่งมีโอกาสย้อนมาอ่านครับ
    
    จบซะทีสงคราม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน