(สิ่งที่ซ่อนในสีสันของป่า ยามผลัดใบ) อีกฟากหนึ่งของทุ่งคือเนินยาว พวกหมู่ไม้กำลังพราวราวภาพศิลป์ ใบไม้เปลี่ยนสีก่อนร่อนลงดิน เห็นอยู่อย่างเคยชินแต่ต้องใจ จำจักทิ้งใบก่อนในตอนนี้ เพื่อกาลหน้าจักได้มีชีวิตใหม่? หรือน้ำขอดหรือฝนลาสาเหตุใด? เธอจึงทิ้งถมใบลงพรูพราว ทิ้งใบก็ไม่ทิ้งกิ่งและก้าน ผลิดอกตูมเป็นปุ่มปานสะท้านหนาว เมื่อบานเบ่งกลิ่นหอมไกลไปถึงดาว เหมือนกับข่าวสื่อถึงกันหลังวันลา ใช่สินะเธอจะสืบต่อพงษ์ ให้เป็นดงให้คงเห็นอยู่เป็นป่า ทิ้งใบเพื่อให้ปุ่มดอกแตกออกมา บานเต็มตาหอมเต็มถิ่นชวนยินดี ดอกไม้ ให้ทั้งกลิ่นและน้ำหวาน ตอบแทนการสืบเหง้าและเข้าที่ เผ่าของเธอจึงดำรงและคงมี คู่ผืนดินผืนนี้นานนับนาน .
23 เมษายน 2547 21:31 น. - comment id 253067
พฤกษา พนาสวย ด้วยคำคิด.... อยากมีสิทธิ์ไปฝันเหมือนวันเก่า ธรรมชาติวาดแต่งแสงสีเงา คนโศกเหงา...เห็นเท่านี้ ดีใจแล้ว ู^_^.......ขอลำเลิกความหลังบ้าง สักบางเวลา... เห็นเธอผลัดใบแล้ว ให้หวนคำนึงน่ะ..
23 เมษายน 2547 21:50 น. - comment id 253078
ครับยินดีด้วยที่คุณมีความหลังที่ดีให้คิดถึงแล้วอิ่มใจ
23 เมษายน 2547 21:52 น. - comment id 253080
เหมือนดอกหอม พยอมบาน ในหน้าแล้ง ส่งกลิ่นแรง แข่งไข่เน่า ใช่ป่าวคะ พี่ก่อพงษ์ เล่าเรื่อง แห่งพนา อ่านแล้วหนา หอมไป ถึงในกรุง วันนี้เป็น วันที่ มัดหมี่เคลื่อน ลงจากเรือน สี่ทุ่ม ตั้งใจมุ่ง หาปะป๋า คนดี ที่เมืองกรุง อย่างมั่นมุ่ง ดูแล ยามแก่ชรา ต้องหมุนเวียน เปลี่ยผัน ทุกวันศุกร์ ไม่เคยทุกข์ บ่นไป ให้ใครหนา แม้ปะป๋า มามี้ แยกกันมา อยู่คนละ เขตคาม ล้วนตามใจ เราเป็นลูก ก็ทำ ตามหน้าที่ เป็นสิ่งดี ดูแล แม่ป๋าให้ สุขกายา อิ่มเอม เปรมฤทัย ท่านสุขใจ เราเหนื่อยกาย นั้นยอมทน มัดหมี่ไม่อยู่สองวันน๊ะพี่ก่อพงษ์ ไปกรุงเทพฯหาปะป๋าค่ะ
23 เมษายน 2547 21:59 น. - comment id 253081
....ไม้หนาม ความสวย หอมอวล นวลอวย เจิดจรวย เร้าใจ บางทีบังเอิญ เดินเพลินหลงไพร ฝนตกหกใส่ แกร่งไกรกว่าเดิม อรุโณทัย อาภาภัส
24 เมษายน 2547 02:03 น. - comment id 253170
หอมจรวยทวยทุ่งฟุ้งทั้งป่า กลิ่นธาราพรรนาดอกไม้ อีกทั้งกลิ่นหอมดอมดมชมไพร หมู่มวลดอกไม้เวลาเบิกบาน แวะมาทักทายยามดึก!!
24 เมษายน 2547 04:01 น. - comment id 253202
สวัสดียามดึกครับคุณแม่จิตร คุณอาภาภัส และคุณมัท
24 เมษายน 2547 10:19 น. - comment id 253327
ฟ้าจะสวย ลมจะใส ใจมองเห็น เงาจะเย็น หรือจะเป็นดั่งใจฝัน อยากให้เราอยู่เคียงข้างมวลดอกไม้นาๆพรรณ แสนสุขสันต์ฝันหวาน ละมุนใจ
24 เมษายน 2547 16:42 น. - comment id 253490
ใบไม้งามแม่ง้ำ..............งอนทิ้ง ปลิดดั่งใบระวิง.......................ร่อนหล้า ปุ่มยอกยื่นต่อติ่ง....................ตะป่ำ..แม่เฮย จักยื่นออกลอกท้า..................เที่ยวนี้มีใบ ทิกิ_tiki 16:16 April 24,2004
24 เมษายน 2547 17:11 น. - comment id 253498
สวัสดีครับคุณตฤณและคุณtiki ต้นไม้สวยครับ ดอกไม้ยิ่งสวย เมล็ดไม้ยิ่งทรงค่า อยู่กับไม้ สบายใจกว่าฯมนุษย์มนา (บางครั้ง)