หน้าส่วนตัว
บัณฑิตหนุ่มฝึกไก่ให้ราชา
เมื่อถึงคราถูกถามในยามนั้น
ไก่พร้อมชนเมื่อไหร่ให้บอกพลัน
ไก่ของฉันเป็นเช่นไรในตอนนี้
บัณฑิตหนุ่มตอบความที่ถามว่า
ยังไม่พร้อม พะยะค่ะ ไม่เข้าที่
ไก่ผยองลำพองตนว่าตัวดี
ยังเสียทีที่เป็นไก่พระราชา
เมื่อผ่านไปได้ฝึกฝนจนนานเข้า
ราชาเจ้าจึงไต่ถามได้ความว่า
ไก่พร้อมสู้ทุกเมื่อแล้ว พระเจ้าข้า
ไก่วางท่าซ่อนคมไว้ไม่พองตน
คนฉลาดผู้อาจองไม่โอ้อวด
เป็นเครื่องตรวจพิจารณาสักคราหน
อันคนพาลหยิ่งผยองลำพองตน
พอฝึกฝนจึงจักน้อมประนมกร ฯ
---------
กวีบ้านนอก..* 17 ก.พ. 2547 07:09 น. - ID 46910 
12397
5
0
17 กุมภาพันธ์ 2547 09:48 น. - comment id 217350
เก่งจัง...เปรียบเทียบได้ดีครับ...จะแวะมาอ่านบ่อยๆครับ ว่าแต่++ไก่ตัวนั้นติดหวัดนกป่าว...อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2547 14:54 น. - comment id 217430
อะแหม ไปแอลเอมา วาจาซ่อนเร้นจังนะคะ งามค่ะ บทกวีนี้ ชอบค่ะ แต่ระวังไข้หวัดนกหน่อยนะคะ อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2547 16:12 น. - comment id 217478
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมฝีมือคุณทุกบทไม่ผิดหวังเลย ชอบมากค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2547 16:41 น. - comment id 217509
ขอบคุณสำหรับคติดี ๆ นะค่ะ ^-^
17 กุมภาพันธ์ 2547 23:14 น. - comment id 217712
แต่ละกลอนที่ออกมา ให้ข้อคิด มีคุณภาพทั้งนั้น แวะมากินไก่ชนด้วยคนครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
