ไม่รู้สิ้นสุด...!

ice_ry

อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์
ไม่รู้สุดสิ้นลงตรงไหน
เหมือนกงเกวียนกำเกวียนเวียนระไว
จงหักใจเสียเถิดเจ้าเยาวมาลย์ฯ				
comments powered by Disqus
  • พู่กันของหูกวาง

    23 มกราคม 2547 10:39 น. - comment id 206401

    กลอนเข้าใจความหมายมากครับ...
    อ่านแล้วก็รู้สึกว่า โลกนี้มันมีอะไรไปเรื่อย ๆ ไม่เว้น ไม่ซ้ำ...ว่าแล้วเราก็น่าจะอยู่กับปบัจจุบันให้คุ้มค่าที่สุดเนอะครับ...*-*
  • ข้าวปล้อง

    23 มกราคม 2547 15:43 น. - comment id 206533

    งานนี้ก็ กรรมใด ใครก่อ ล่ะค่ะ
  • กวีบ้านนอก..*

    23 มกราคม 2547 17:56 น. - comment id 206579

    ***
    
    เรื่องพระอภัยมณี  สุนทรภู่แต่งนะจ๊ะ
    
    -------------
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มกราคม 2547 23:09 น. - comment id 206722

    กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน