1. จะร้อนผ่าวหรือหนาวเย็น ไม่ลำเค็ญเท่าร้อนใจ ดั่งในอกถูกสุมไฟ ก็มอดไหม้ในทันที เปลวแดด, ที่แผดร้อน ไม่เท่าฟอนในใจนี้ ทุกข์สุมรุมฤดี บดขยี้ให้วางวาย 2. คนหนอชอบอมทุกข์ เรื่องสนุกมักลืมง่าย คลุ้มคลั่งจะบ้าตาย มัวตะกายอะไรกัน ทุกข์อะไรนักหนา มัวทำหน้าเป็นกังหัน บิดเบี้ยวทุกเสี้ยววัน จะทุกข์กันไปทำไม เพียงเพราะชอบจดจำ เอาแต่คำระกำใจ เรื่องดีไม่เก็บไว้ จะโทษใครก็เพราะตัว สิ่งดีไม่ค่อยคิด โมหะจริต น่าปวดหัว อาจม ชอบเกลือกกลั้ว เจอความชั่วก็คลุกเคล้า ของร้อนก็ชอบลอง ตาเพ่งมองแต่ของเขา งานการก็มิเอา เรื่องสะเพร่าทำประจำ ใครพูดไม่ถูกหู กำหมัดชูจะชกคว่ำ โดนด่าก็หน้าง้ำ จดและจำฝังใจไว้ 3. ทุกข์ถมเป็นกองฟอน คอยเผาคอนให้ร้อนไฟ ทุกข์ถมอมเข้าไป จะสุขได้เมื่อไรกัน.
12 ธันวาคม 2546 18:38 น. - comment id 190192
โทสะคือความโกรธ คิดใส่โทษแต่ตัวเขา ความผิดไม่ใช่เรา ใครแหลมเข้ามาเจอดี ร่วมแจมกองไฟ ให้มอดลงเร็วไวด้วยนะครับ
12 ธันวาคม 2546 22:32 น. - comment id 190260
โมโหคือโทสะ ต้องลดละในใจนี้ เลิกเสียความไม่ดี เหลือชีวิตที่สุขใจ *-*กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ เพราะมีทั้งความไพเราะและความหมายในบทกลอนที่สุดยอดจริง ๆ ค่ะ ชื่นชมนะค่ะ*-*
14 ธันวาคม 2546 08:46 น. - comment id 190860
ชัยชนะ ขอบคุณที่เอากลอนมาฝากนะคะ ผู้หญิงไร้เงา ดีใจที่แวะมานะคะ และไม่เคยเลยที่จะไม่มีกลอนน่ารัก ๆ มาฝากกัน :D
19 ธันวาคม 2546 23:54 น. - comment id 192907
ผมคิดว่า..อันนี้ไม่ใช่ประเด็น.. ไปล่ะขอรับ.. มาป่วน..นิดหน่อย.. แนวนี้พี่อัญน่าจะเขียน...เพราะกลอนรักคนเขียนเยอะแล้ว...ท ทำในสิ่งที่แตกต่าง...แล้วจะโดดเด่นอย่างน่าหยิกขอรับ...ผม