๏ เขียนโคลงจรรโลงศิลป์.........ตราบแผ่นดินจะสิ้นสูญ ร่ายคำนำเกื้อกูล.....................อาจเพิ่มพูนจินตนาการ คงมั่นฉันทลักษณ์..................แจ้งประจักษ์รักษ์จดจาร เรียงร้อยถ้อยชำนาญ...............อิงโบราณเหล่าเมธี ๚ะ๛ ๏ เขียนโคลงคงฝากชั้น-............เชิงกวี เลียนแบบมวลเมธี....................เก่งกล้า บังเกิดจิตสุนทรีย์.....................เกษมสุข ตราบภพกลบกายข้า ฯ..............จึ่งสิ้นพิศมัย ๚ ๏ ฉันทลักษณ์ประจักษ์แจ้ง.........ปฏิภาณ หลายหลากพจน์จดจาร..............เพริศแพร้ว เรียงคำร่ายโคลงผสาน...............รังสฤษดิ์ อิงท่านบรมครูแก้ว....................ชาติเชื้อวรรณศิลป์ ๚ะ๛
9 ธันวาคม 2546 22:05 น. - comment id 189231
จารจดกวีกานท์..................ศิลปสารนำสมัย สัมผัสลึกซึ้งใน.........................ซึมซาบใจเปียมพลัง ฉันทลักษณ์กฏหมั้น..........เก่านัก ปฏิบัติประจักษ์........................แว่นแคว้น จำหลักนบนอบรัก....................ใดเปรียบ ฤๅไกล ราญรื่นชื่นบ่แข้น.....................ทั่วหล้า จดจำ
9 ธันวาคม 2546 23:48 น. - comment id 189258
จำเรียงเดียงบทร้อย...........คำโคลง จากจิตเจตจำนง................สื่อไว้ จดจำไม่ลืมหลง..................แบบอย่าง จุดประทีปเทียนไต้.............ส่องแจ้งทั่วทาง ก็ไม่ได้เขียนนานเหมือนกันครับโคลง ดีที่มีออกมาให้ซ้อมมือบ้าง กันลืมครับ
10 ธันวาคม 2546 02:38 น. - comment id 189279
เหะๆ เขียนได้แต่ไม่เก่งขอรับ ^^
10 ธันวาคม 2546 10:52 น. - comment id 189310
แหะๆ ...ไม่เป็นครับ
10 ธันวาคม 2546 13:13 น. - comment id 189348
อัลมิตราคนโคลง ผมถนัดที่จะอ่านโคลงมากกว่าครับ และเมื่อเห็นโคลงทีไรก็อดนึกถึงคุณเสียไม่ได้ ผมเขียนไม่ค่อยเป็นครับ ไม่ถนัดเอาเสียเลยเรื่องแบบนี้ แวะมาอ่านมาผ่อนคลาย รู้สึกแปลกใจเหมือนกัน ที่คุณอัลมิตราชอบเขียนโคลง ทำไมไม่ชอบเขียนกลอนรักอย่างอื่นมากกว่าครับ (สงสัยมานาน)
10 ธันวาคม 2546 17:02 น. - comment id 189435
งานงามอีกแล้ว
10 ธันวาคม 2546 17:21 น. - comment id 189449
แต่งไม่เป็นเหมือนกันค่ะ ชื่นชมผลงานคุณอัลมิตราเสมอมาค่ะ อ่านแล้วไพเราะมากเลยค่ะ
10 ธันวาคม 2546 21:47 น. - comment id 189614
ขอบคุณค่ะ คุณดินสอ ..กาพย์ห่อโคลงของคุณ ให้ความหมายที่ดีค่ะ คุณชัยชนะ .. ยินดีเหลือเกินที่มีคนให้ความสนใจกับโคลง ถึงจะเป็นบทซ้อมมือก็ตาม แต่ก็หนักแน่นในความรู้สึกค่ะ ขอบคุณมาก .. คุณ4501 ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยือน น้าสิบ .. เคยเห็นน้าสิบเขียนโคลงค่ะ งดงามเสมอ คุณคนผ่านมา .. คำตอบนี้ ยากจะตอบจัง โคลงเป็นอะไรที่ท้าทายให้คำลงตัวในบท ซึ่งอัลมิตรายังทำได้ไม่ดีเลย ๓๒ คำ ที่ถูกบังคับเสียงเอก - โท ในบทนั้น กระทั่งสัมผัสใน อัลมิตราก็ยังต้องฝึกอีกเยอะ ความที่อยากเขียนได้ดี จึงหมั่นเขียนบ่อยๆ คนโคลง..อัลมิตราชอบคำนี้จังค่ะ คุณฤกษ์ .. ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจเต็มเปี่ยมเสมอ ขอรับไว้ประทับใจค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณในความมีน้ำใจค่ะ ที่หยิบยื่นแต่สิ่งที่ดีๆให้ สิ่งเหล่านี้จะเป็นกำลังใจให้อัลมิตราหมั่นฝึกปรือต่อไปค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :)
11 ธันวาคม 2546 00:14 น. - comment id 189640
....เขียน...คำนำต่อถ้อย.......ถึงกัน โคลง...ต่างเป็นรางวัล.......ว่าไว้ จรรโลง...อย่างผูกพันธ์......ผองพี่ น้องเฮย ศิลป์...คู่ศาสตร์มิไร้...........ร่างผู้สืบสาน ฯ .......................สวัสดีครับ.......................
16 ธันวาคม 2546 23:24 น. - comment id 191930
คุณใบบอนแก้ว .. ๏ เขียน..กฎบังคับให้.................เดินตาม โคลง..จึงออกมางาม.................เช่นนั้น จรรโลง..ซึ่งบทความ.................จึงเหมาะ - สมแฮ ศิลป์..บ่อาจขวางกั้น..................จิตได้นำเสนอ ๚ ๏ ตราบ..มวลปราชญ์บ่งชี้..........วิทยา- การเฮย ดิน..อาจเช่นดารา.....................เพริศแพร้ว สิ้น..เขลาสร่างขลาดพา..............ปราดเปรื่อง สูญ..ซึ่งความโง่แล้ว..................เนื่องด้วยคำเธียร ๚ะ๛
17 ธันวาคม 2546 00:15 น. - comment id 191946
๏ เขียน..รักเท่าแผ่นฟ้า.........เทียมดิน โคลง..ขับคล้ายเสียงพิณ..........เพรียกใกล้ จรรโลง..ร่ายคำถวิล.................หวานแว่ว ศิลป์...แห่งกวีให้......................รับรู้ความหมาย ๚ ๏ ตราบ..ภพผืนแผ่นฟ้า............ล่มสลาย ดิน..แหลกเขาถล่มทลาย...........เหือดน้ำ สิ้น..สรรพสิ่งล้วนสลาย..............จากโลก สูญ..ซึ่งจันทร์สุรีย์ล้ำ..................จึ่งสิ้นสิเนหา ๚ะ๛