แม่น้ำน้อยรวมสายเป็นทะเล คลื่นลมหันเหตามลมหวน เสียงหริ่งเรไรรัญจวน เหมือนหนึ่งป่าชวนชื่นชมไพร ฝนตกเป็นสายเป็นห่าฝน เติมความชื่นฉ่ำบนผืนหญ้าใหม่ ให้แตกผลิใบอ่อนอยู่ทั่วไป พืชพันธุ์เติบใหญ่ใต้ใบบัง เถาวัลย์เกาะกิ่งก้านใบ โผพันต้นใหญ่ไว้เบื้องหลัง ชูช่อสูงชลูดเพื่อต้นยัง อาศัยใบบังและงอกงาม นี่แหละเพื่อน...คือปรัชญา คือคำตอบของที่มาล้านคำถาม ความเป็นเพื่อน....คือความงดงาม คือทุกยามที่ได้อาศัยกัน เฉกเช่นพืชพันธุ์น้อยใหญ่ ที่แตกกิ่งก้านใบอย่างสุขสันต์ เป็นป่าใหญ่ได้ด้วยมีกัน วัฏจักรเปลี่ยนผันยังคงทน เราจะเติบใหญ่ไปด้วยกัน รับแสงตะวันและสายฝน มิตรภาพความเป็นเพื่อนเวียนวน เฉกเช่นคนพึ่งพาอย่างจริงใจ
18 พฤศจิกายน 2546 12:44 น. - comment id 182668
ชอบงานของคุณจริงๆนะจ๊ะพ่อสุดหล่อ แล้วจะแอบมาอ่านเรื่อยๆนะ
18 พฤศจิกายน 2546 18:11 น. - comment id 182753
แวะมาอ่าน
19 พฤศจิกายน 2546 00:35 น. - comment id 182915
เพื่อนเป็นคำสั้นสั้น แต่มีความสำคัญแสนกว้างใหญ่ เพื่อนเปรียบเป็นอะไรอะไร ที่ดีต่อกันเรื่อยไปเสมอชีวี ***กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ***
19 พฤศจิกายน 2546 02:11 น. - comment id 182971
ชอบงานของคุณมากๆครับอ่านมานานแล้วความคิดสร้างสรรค์ดีมากๆ อิอิอิแล้วจาตามอ่านต่อไปนะครับ
20 พฤศจิกายน 2546 13:21 น. - comment id 183284
ความหมายดีมากค่ะ ^-^