เมื่อความนิ่งเนืองแน่นแผ่นอุทก คล้ายกระจกสะท้อนภาพอาบสีสัน โลกก็ทอทิวทัศน์มหัศจรรย์ ราวสวรรค์วาดวางพร่างพราวตา เงาสะท้อนซ้อนทาบคล้ายฉาบทิพย์ ฤๅเทพหยิบมาสำหรับประดับหล้า งดงามเหมือนเนรมิตในนิทรา น้ำกับฟ้าผสานผสมจนกลมกลืน ครั้นลมไล้ไล่ระลอกเหมือนหยอกยั่ว ความพร่ามัวแทรกร่างหว่างริ้วคลื่น ยิ่งพายุพัดโหมเสียงโครมครืน ยิ่งครั่นครื้นคลื่นคลั่งบดบังตา เกลียวคลื่นสาดฟาดกระหน่ำทำลายล้าง สามารถสร้างเภทภัยได้หนักหนา กลางฝันร้ายรุนแรงแห่งธารา เหมือนโลกาวินาศอนาถใจ รอผิวน้ำผืนเดิมเริ่มราบเรียบ คืนความเงียบความงามความสดใส เหลือแค่ความทรงจำอันรำไร กาลผ่านไปอีกหน่อยค่อยลบเลือน ซึ่งชี้ชัดสัจธรรมอันล้ำลึก จิตสำนึกเปรียบน้ำเก็บงำเงื่อน ปล่อยอารมณ์อันสงบกระทบกระเทือน อาจชีพเหมือนทะเลคลั่งพึงสังวร
เวทย์ 29 ส.ค. 2546 10:53 น. - ID 38401 
1276
14
0
29 สิงหาคม 2546 11:03 น. - comment id 163946
หน้าส่วนตัว
เช้านี้อารมณ์สงบดีค่ะลุงเวทย์
ยังไม่มีอะไรมากระทบกระแทก
ให้ขุ่นมัว ( ^____^ )
สวัสดีค่ะ
29 สิงหาคม 2546 12:14 น. - comment id 163968
สวัสดีครับ
29 สิงหาคม 2546 15:37 น. - comment id 164027
ผิวผืนน้ำแน่นิ่งไม่ติงไหว แต่ใจในกลับยอกด้วยชอกช้ำ ดั่งความเศร้าโดดมาท้าจองจำ ไม่เหมือนน้ำไหวคลื่นแล้วกลืนกลาย ตลิ่งใจพังยับลงต่อหน้า คลื่นน้ำตายิ่งโหมกระโจมหมาย ก่อตัวใหญ่เป็นคลื่นคลั่งรั้งหัวใจ ธารน้ำใดก็ทลายด้วยรักลวง สวัสดีนะครับลุง บทวกีบทนี้ชอบมากครับ ความหมายเอกภาพเช่นเดิม ชอบตรงนี้หล่ะ กำลังพยายามเรียนจากกลอนอยุ่ครับ
29 สิงหาคม 2546 15:46 น. - comment id 164031
อ้อม.....ลุงตั้งใจสื่อเรื่องการควบคุมอารมณ์น่ะ ผีขี้เมา.....สวัสดีเช่นกันครับ ลำน้ำน่าน.....เป็นผลลัพธ์จากการวางโครงเรื่องในการเขียนไว้ก่อนน่ะ ลองทำดู ใครๆก็ทำได้ ฮี่ฮี่
29 สิงหาคม 2546 16:08 น. - comment id 164044
ลึกซึ้งในนัยความหมายตามวัยวุฒิจริงค่ะ
29 สิงหาคม 2546 17:40 น. - comment id 164072
ค่ะ ลุงเวทย์ อ้อมเข้าใจค่ะ
29 สิงหาคม 2546 19:18 น. - comment id 164090
:)
29 สิงหาคม 2546 19:49 น. - comment id 164098
ฟา.....แหงะ อ้อม.....จ้ะ ราชิกา.....:)
29 สิงหาคม 2546 19:55 น. - comment id 164100
อืม...สัจธรรมค่ะ :)
29 สิงหาคม 2546 20:24 น. - comment id 164115
กินใจจัง...........แวะมาเยี่ยมเยือนครับ
29 สิงหาคม 2546 22:57 น. - comment id 164207
ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ใช้คำได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยด้วย ชอบค่ะชอบ
30 สิงหาคม 2546 07:09 น. - comment id 164326
น้ำอยู่ไหนเป็นเช่นไรก็คือน้ำ งามคืองามยามยังประโยชน์ให้ใช้สอย หากมากไปน้ำทำลายพัดให้ลอย ท่วมโลกน้อยท่วมใจมิดคิดคิดไป เหมือนใจคนยากหยั่งถึงในความนิ่ง น้ำเงียบจริงแต่ลึกล้ำน่าสะพรึงไหว ในความใสในความเงียบมัจจุราชใจ ตกลงไปในธารสวาทพลาดถึงตาย โลกเรานี้อย่าดูที่แค่ที่เห็น มันจำเป็นต้องศึกษาอย่าคิดง่าย น้ำใจคนน้ำในธารหวานคำชาย ก็คลับคล้ายธรรมชาติวาดบทเรียน คือกระจกหกด้านผ่านนิ่งเงียบ เป็นความเรียบที่ลึกล้ำใจแปรเปลี่ยน เหมือนคนหมุนตามโลกหมุนวนเวียน ให้เราเพียรพยายามตามให้ทัน มองให้ดีอย่าผลีผลามอย่าหยามหมิ่น ไม่ว่าดินไม่ว่าน้ำงามสร้างสรร หากพอดีมีพอเพียงรู้เท่าทัน เหมือนใจฉันเหมือนใจเธอเพียรรู้ตนคนธรรมดา..ๆ
30 สิงหาคม 2546 07:11 น. - comment id 164327
พุดมาแต่งนาทีนี้เลยนะคะ คงไม่ว่ากัน เพราะมาช้ามากแล้ว รักและรออ่านงานงามเสมอมาตลอดไป
30 สิงหาคม 2546 09:29 น. - comment id 164343
ตามฝัน.....แต่บางครั้งเราก็ปฏิเสธสัจธรรมกันนะ หมึกมรกต.....แวะมาอีกนะครับ ผู้หญิงไร้เงา.....ผมแก้ไขใหม่เป็นวรรคๆเลย น่าจะดีขึ้น พุดพัดชา.....จะรีบไปไหน อิอิ
2 กันยายน 2546 12:35 น. - comment id 164792
ขอบคุณครับผมได้มีงานส่งอาจารย์แล้ว
2 กันยายน 2546 14:05 น. - comment id 164814
เพ่โจ้ปันหม้อ.....อ้าว !!!
5 กันยายน 2546 11:00 น. - comment id 165573
ชอบสองบทสุดท้ายมากเลยค่ะ จริงๆแล้วชอบหลายๆบทของลุง เหมือนกำลังคิดๆอะไรอยู่...ก็ได้คำตอบจากบทกลอนของลุงแทบทุกครั้งไป... ขอบคุณมากเลยค่ะ : )
5 กันยายน 2546 20:37 น. - comment id 165669
ละอองน้ำ.....ลุงเสียอีกที่อยากขอบใจละอองน้ำ
เพราะเป็นคนนึงที่ทำให้ลุงยังไม่ไปไหน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
