เมืองพุทธชำรุดล้ำ.............แรงกรรม แรงกิเลสระยำ....................ยุดยื้อ ยูรยาตรถลำ.......................โลกิเยศ..แล้วพ่อ หลงแก่งแย่งตีบตื้อ............ต่ำช้าอัชฌาสัย ใครใจใหลหลับแล้ว...........ลืมธรรม์ ล้วนถ่อยปล่อยจิตฝัน.......ใฝ่บ้า เฝ้าบอกพระพุทธบรร-......หารห่อน..ซึ้งเอย แสนโอษฐ์คนยออ้า.............โอ่โอ้สุขเขษม อิ่มเอมเปรมเปี่ยมด้วย.........กามกาวย์ ร้อยราคร้อยกองฉาว-..........โฉ่แท้ โฉดทึ่มกระพี้พราว..........เพ็จพร่ำ..เพ้อเอย มีแก่นง่อนแง่นแม้.................โม่ห์ล้ำเลยผลาญ กานท์กลอนสะท้อนซึ่ง........สิ่งจินต์ ดีชั่วตัวกวินทร์.......................เวี่ยไว้ ผู้รักอักษรินทร์.......................เลือกลัพธ์ รจน์เอย สาส์นสลักจักให้.....................โทษรู้ระงับเสีย
กวินทรากร 11 ก.ค. 2546 17:27 น. - ID 36457 
1137
3
0
11 กรกฎาคม 2546 19:30 น. - comment id 153614
ทำใจเหอะตะเอ๋า ตราบที่เว็บยังไม่มีการตรวจคัดกลั่นกรองงานที่จะลง วรรณกรรมจารึกกับหมึกเปื้อน มีจุดเหมือนจุดแผกแยกแยะได้ สิ่งแรกคือคำประพันธ์กลั่นจากใจ สิ่งหลังไซร้..แค่สำรากจากปากเลว
11 กรกฎาคม 2546 19:50 น. - comment id 153625
มาให้กำลังใจค่ะ .................................................. :)
12 กรกฎาคม 2546 15:09 น. - comment id 153761
หน้าส่วนตัว
:)
12 กรกฎาคม 2546 18:17 น. - comment id 153794
:-P
14 กรกฎาคม 2546 14:15 น. - comment id 154116
แลบลิ้นใส่พวกเราทำไมหรอ?? เป็นร้อนในหรือว่าไง?? อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
