๏ ทารกเล่นไขว่คว้า............คืบคลาน จากนั่งจนยืนนาน...............นับก้าว มือน้อยค่อยเชี่ยวชาญ.........ฉวยจับ เข้าแข่งขันคว้าน้าว..............เหนี่ยวได้ใดหมาย ฯ ๏ นักเรียนเรียนไขว่คว้า......คะแนน ข้อสอบคือแบบแผน.............ผ่านชั้น ปริญญาค่าล้ำแทน-..............ที่ปรัช-......ญานอ นักปราชญ์ปราศธรรมนั้น....นับหน้านามขนาน ฯ ๏ อาชีพเอื้อไขว่คว้า............ครอบครอง แสวงทรัพย์เสพสนอง.........สนุขซื้อ ศีลธรรมคร่ำครึมอง............เมินหมิ่น คนเก่งแก่งแย่งยื้อ.............หยิบใช้ฉกฉวย ฯ ๏ ยามชราไล่ไขว่คว้า.........ความตาย ไหนล่ะคือจุดหมาย............มุ่งแท้ มือคว้าไขว่คว้าคลาย.........เคยฉก ชีพดับคว้าจับแก้...............กลับฟื้นคืนไฉน ๚ะ๛ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๔๖
วฤก 27 มิ.ย. 2546 13:45 น. - ID 35791 
1260
4
0
27 มิถุนายน 2546 18:17 น. - comment id 149986
ไม่ได้ล้อกอินเข้ามานานหลายเดือน แต่ว่าคุณหมอยังคงแต่งกลอนได้ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมนะคะ
27 มิถุนายน 2546 19:45 น. - comment id 149996
ยังคงไว้ซึ่งความคมคายเหมือนเดิมนะขอรับ
27 มิถุนายน 2546 22:49 น. - comment id 150021
:p :p
27 มิถุนายน 2546 23:14 น. - comment id 150047
เยี่ยมที่สุดค่ะ
28 มิถุนายน 2546 00:19 น. - comment id 150083
สัจธรรมที่เที่ยงแท้แน่นอน สูงสุดสู่เชิงตะกอนทั้งสิ้น แตกดับกลับคืนสู่พื้นดิน ธาตุทั้งสี่ย่อมสิ้น....เป็นอนิจจัง ++++++++++++++++++++++ ไขว่คว้า....คว้าไขว่.....ไร้สิ้นสุด ด้วยมนุษย์...มีสิ่งเป็นเครื่องขัง คือกิเลศ...ตัณหา...เป็นพลัง ใยจึงขัง...ตนไว้....ไม่ปล่อยวาง
28 มิถุนายน 2546 12:58 น. - comment id 150120
งาม ................................................... ;)
8 กรกฎาคม 2546 21:24 น. - comment id 152850
ให้คติดีนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
