บินหายมลายตายลับฝั่ง จิตพรั่นระวังสะท้านสะเทือน หลับตาฝันถึงดาวแลเดือน ลบแลเลือนหาดหายวายทุกข์ บินไปสุดขอบหลาและฟ้าเขียว เหลือเดียวดายไร้ด้วยความสุข เสียเวลาไปเพลินคิดสนุก เมื่อสิ้นทุกข์เพิ่งพรันคิดถึงตัว
พิราบสีขาว 26 มิ.ย. 2546 13:35 น. - ID 35748 
830
5
0
26 มิถุนายน 2546 19:03 น. - comment id 149791
แหมหายไปตั้งนานแสนนาน หายไปไหนเอ่ย เพื่อนๆที่นี่เขาคิดถึงกันนะ.พี่พิราบสีขาว..อิอิอิ
10 กรกฎาคม 2546 01:44 น. - comment id 153199
คิดถึงเหมือนกัน
20 กรกฎาคม 2546 10:48 น. - comment id 155367
ไม่ผิดที่รู้ตัวเมื่อสาย ดีซะอีกที่คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง ประเสิฐโคด
12 สิงหาคม 2546 20:21 น. - comment id 159628
ไม่ผิดจริงหรือ
9 กันยายน 2546 18:13 น. - comment id 166547
สายไปแล้วล่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
