บนหนทางอ้างว้างกว้างยาวไกล เดินเท่าไรไม่มีถึงซึ่งจุดหมาย จำต้องเดินเผชิญเสี่ยงเลี่ยงอันตราย ประคองกายอย่าวายวอดตลอดทาง เพราะชีวิตลิขิตแล้วไม่แคล้วคลาด อย่าขี้ขลาดหวาดภัยได้กีดขวาง ก้าวให้เพลินเดินกล้าหาญชาญเชี่ยวทาง โปร่งสว่างร้างสิ่งชั่วมั่วบดบัง แล้วจะมีศรีสุขทุกข์หมดสิ้น เมื่อถึงถิ่นสิ้นสุดทางอย่างมีหวัง ประสพผลจนสำเร็จเสร็จไม่ยั้ง พอประทังพลังจิตชีวิตเรา ขอเพียงแต่แน่ใจในตัวเอง กระฉับเฉงเร่งไว้ไม่โง่เขลา อย่าย้อนกลับลับไปไม่เห็นเงา ผู้คนเขาเฝ้านินทาด่าติเตียน