จปลาคาถา ทานํ ธนพีชํ เส สีลํ สุขพีชํ มิธ มนุชานํ ตสฺมา สุทานทาตา สิยา สุสิโล สหิทกาโก ทานังดั่งพืชให้................โภคทรัพย์ ศีลดั่งพืชให้สรรพ...........สุขแผ้ว ชนใดใคร่ลองลัพธ์..........รมเยศ พึงปลูกหน่อธรรมแล้ว.....จึ่งรู้รสทำ ทานเป็นพืชอันบังเกิดข้าวของสมบัติ ศีลเป็นพืชบังเกิดสุขในใจแก่คนทั้งหลายในโลกย์ เหตุนั้นผู้ใดปราถนาข้าวของสมบัติอันดีแก่ตน พึงให้ทานด้วยความศรัทธาแลมีศีลอันดีเถิด