ได้เป็นคู่อยู่เคียงเพียงแค่นี้ เพราะเธอมีที่ใหม่ให้ฉันเหงา สู้กล้ำกลืนฝืนทนจนซึมเซา แสนโง่เขลาเศร้าสร้อยด้อยค่าจริง เมื่อชีวิตลิขิตไว้ใครจะพ้น ทุกผู้คนผจญไปไม่หยุดนิ่ง อาจประสพพบใครได้พึ่งพิง หรือทุกข์ยิ่งวิ่งเมื่อยเหนื่อยร้อนรน จงทำใจให้มั่นอย่าสั่นนัก แม้คนรักผลักใสไปทุกหน จนเจ็บช้ำซ้ำซากยากจะทน ชีวิตคนวนเวียนเปลี่ยนเรื่อยไป ปล่อยเวลาพาใจให้สุขล้ำ ทุกข์กรายกล้ำย่ำยีมีที่ไหน ทั้งใจกายสบายจริงยิ่งกว่าใคร ตลอดไปไม่แปรผันทุกวันคืน
นกตะวัน 12 พ.ค. 2546 16:36 น. - ID 33831 
541
0
0
12 พฤษภาคม 2546 18:55 น. - comment id 137702
นั่นสิค่ะ.. ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ นะชีวิต
13 พฤษภาคม 2546 15:36 น. - comment id 137927
สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน ธรรมดาชีวิตคิดอย่างนั้น ทุกข์สุขผันวันคืนชื่นแล้วเศร้า ตราบรู้จริงยิ่งสงบจบไร้เงา มีหรือเหงางามชีวีมีสุขเปรม...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
