มวลบุปผา มาลี มีหลากหลาย ล้วนมากมาย สดสวย ด้วยสีสัน งามชูช่อ ระบัดใบ หลายเผ่าพันธุ์ ภมรนั้น ต่างชื่นชม ภิรมย์ใจ ผีเสื้อเอย เจ้าบินมา อย่างเริงรื่น ดูสดชื่น พริ้วตามลม ที่โบกไหว ปีกเจ้าบาง แต่โอนอ่อน ค่อยผ่อนไป ขายึดไว้ ในจุดหมาย ดอกไม้บาน เปรียบดั่งคน ควรโอนอ่อน ผ่อนปรนจิต ทำชีวิต ให้เรียบง่าย ทุกสถาน ปรับตัวเรา เข้าได้ใน สถานะการณ์ และขับขาน ด้วยจุดยืน แห่งดวงใจ มีสิ่งหนึ่ง พึงให้เห็น เป็นตัวอย่าง ปีกที่บาง แสนอ่อนนุ่ม สีสดใส นั้นแข็งแรง พาตัวเจ้า บินไปไกล ดุจดั่งใจ ที่เข้มแข็ง และยอมพลี กิริยา ภายนอก ควรอ่อนน้อม ภายในพร้อม งดงาม อยู่ทุกที่ ภายนอกอ่อน เข้มแข็งใน ดวงฤดี หวานวจี มธุรส บทจร ผีเสื้องาม ในยามนี้ มีให้เห็น หลากหลายเช่น ภมรไพร ในสิงขร เกิดแนวคิด ได้รังสรรค์ สร้างบทกลอน คติสอน ให้เตือนไว้ ในใจเรา......ฯ
2 พฤษภาคม 2546 19:40 น. - comment id 134501
มาให้พี่ตุ้มแนะนำ มากกว่าล่ะจ้ะ.. เก่งจัง..คนอะไรก็ไม่รู้... เดี๋ยวขโมยมาอยู่ใกล้ ๆ ซะนี่
2 พฤษภาคม 2546 20:27 น. - comment id 134519
**ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ทรงสร้าง ผีเสื้อแลดอกไม้ให้อยู่คู่โลก** ..พี่ตุ้มแต่งได้ไพเราะเพราะมีข้อคิดครับ..
2 พฤษภาคม 2546 21:42 น. - comment id 134551
ดอกทานตะวันซะด้วยแฮะ
2 พฤษภาคม 2546 22:13 น. - comment id 134584
มวลดอกไม้ไม่อาจเลือกผู้ภมร ผีเสื้อผึ้งบินจรเข้ามาใกล้ เหล่าแมลงสรรค์เลือกเอาตามใจ ดอกไหนใหญ่งดงามก็ตามตอม หากจะเปรียบหญิงเป็นเช่นดอกไม้ คงไม่ใช่เพราะนงนุชสุดถนอม เธอเลือกชายคัดออกเป็นชะลอม กว่าจะยอมลงเอยเลยวัยงาม
2 พฤษภาคม 2546 22:51 น. - comment id 134619
.................................................. :)
3 พฤษภาคม 2546 00:02 น. - comment id 134661
กลอนรสคำ งามรสความ ขามอารมย์ยล ช่างคิดมากครับ
3 พฤษภาคม 2546 06:38 น. - comment id 134736
ผีเสื้อ..ที่พบ.. ปีก..ขาดวิ่น.. อาจเพราะ.. คนใจร้าย.. เคยช่วยเค้า.. ฝึกบิน.. พยายาม.. มากมาย..ที่จำได้.. เก็บเค้า..ปล่อยเค้า..บน..ดอกไม้..สีสวย.. เสียใจมาก.. เค้าตาย...คาที่.. มีปีก..สีสวย.. ทิ้งไว้..ให้เรน..เห็น... สงสาร..ผีเสื้อ.. กับเวลา... ที่สั้น.. แค่..เวลา.. กับช่วง..ชีวิต.. บิน.. เพื่อเรียนรู้.. ..กลิ่นหอม.. ของอันตราย.. ดอกไม้.. ใจร้าย.. ผีเสื้อ..กับปีก..ที่ขาด.. จำได้..ติดตา.... .. ความทรงจำ.... วัยเยาว์...
3 พฤษภาคม 2546 06:58 น. - comment id 134742
อิอิ ... พี่เรนขา ไข่เจียวว่าโพสมาถึงพี่ราชิกาแล้วเชียวนา ... ทำไมหลุด ... ที่แท้เราใจตรงกันนั่นเอง ... อิอิ พี่ราชิกาขา .... บทกลอนทรงคุณค่าเหมือนจิตใจ ของพี่จังเลยค่ะ .... ไข่เจียวขอชื่นชมจริง ๆ นะคะ
3 พฤษภาคม 2546 07:10 น. - comment id 134746
ไข่เจียว.. พี่เรน..คิดถึงจัง... อิอิอิ... สามอิ..นะคะ.. เรน..ขออนุญาต..บอกไข่เจียว..นะคะ.. ก้อ..งัยยร่า.. ..พี่เรน..คิดถึง...
3 พฤษภาคม 2546 11:44 น. - comment id 134798
สวัสดียามเช้าใกล้เที่ยงเพิ่งมีวางจะ แจมนิ ผีเสื้อน้อย คอยใคร ไม่เห็นค่า หัวใจพา รักเหิน ข้ามขอบฟ้า กี่วันเดือน เตือนใจ ให้บินมา ปีกรักถา โถมแรง แห่งรักเอย นึกถึงนะ
3 พฤษภาคม 2546 18:35 น. - comment id 134870
**...คุณสีน้ำฟ้า..ขอบคุณมากจ๊ะ...น้องแจมก็เก่งเช่นกัน...พี่ชื่นชมน้องจ๊ะ.. **...คุณเจือจันทร์...น้องเต้...พี่ตุ้มอยากให้สิ่งที่ดีกับทุกคน...ในไทยโพเอ็มจ๊ะ...ขอบคุณน้องมากจ๊ะ.... **...คุณลูกเป็ดขี้เหร่..เป็นไงจ๊ะ..ดอกทานตะวันไม่สวยเหรอคะ...เป็นงั้นไป.... .
3 พฤษภาคม 2546 18:40 น. - comment id 134875
**...คุณฤกษ์...ผู้หญิงเขาไม่ช่างเลือกขนาดนั้นหรอกค่ะ....แต่...เอ!!!...ที่คุณพูดก็มีเหตุผลนะ..น่าคิดเหมือนกันค่ะ... **...คุณฟองอากาศ...น่ารักจัง..ปกติพูดน้อยมั้ยคะ.. **...คุณน้ำ...ช่างคิด..หรือ..คิดมาก..เกินไปคะ..ถามจริง..!!!
3 พฤษภาคม 2546 18:44 น. - comment id 134878
**...คุณน้องเรน...สงสารผีเสื้อตัวนั้นจังเลย..น้องเรน... **...คุณไข่เจียว..หายไปไหนมาตั้งนาน...คิดถึงน้องจัง...ขอบคุณมากค่ะ.. **...คุณน้ำ...ผีเสื้อไปเหินฟ้าได้อย่างไร??...ไม่เหนื่อยเหรอคะ... .
3 พฤษภาคม 2546 20:15 น. - comment id 134900
^J^ ........................ ***ไพเราะดี มีประโยชน์ แก่มิตรสหาย มีความหมาย นอมน้อม พึงสร้างสรรค์ ปีกบอบบาง ไม่มี มากำนัล ปีกของฉัน อยู่ในใจ ไปแล้วเอย.....ฯ
3 พฤษภาคม 2546 20:41 น. - comment id 134911
....มาขอผีเสื้อ ไปทอดกรอบหน่อยค่ะ พี่ตุ้ม อิๆ ๆหิวค่ะ
3 พฤษภาคม 2546 21:14 น. - comment id 134922
**...คุณกฤษณะ....พี่โอม...ขอบคุณมากนะคะที่ให้กำลังใจ....ถึงพี่ไม่มีปีกบอบบางมาให้....ไม่เป็นไรค่ะ..เพราะปีกพี่นั้น..อยู่ในใจ..ของราชิกาแล้วล่ะค่ะ... **...คุณใจปลายทาง... น้องอ้อม..ไม่ทำบาปนะจ๊ะ..มาม่ะ..พี่จะพาไปทานข้าวจ๊ะ...คนอารายย!!!..จะกินแม้กระทั่งผีเสื้อ...