บทกวี..กับคนหนึ่งคน

รุ้งสวรรค์

     นานมาแล้วมีคนหนึ่งคน
คนที่ซึ่งทำตัวไร้จุดหมาย
จนกระทั่งวันเวลาได้ผ่านไป
เกือบถึงวันสุดท้ายของวันเวลา
     เขาได้พบกับคนอีกคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเปรียบเสมือนเช่นนางฟ้า
ที่ได้ทำจำแลงแปลงร่างลงมา
เพื่อแสวงหาซึ่งรักแท้ในใจคน
     เขาและเธอได้มาพบกัน
บังเกิดความเงียบงันขึ้นในจิต
เหมือนชะตาฟ้าจะลิขิต
ขีดเส้นชีวิตให้เขาและเธอได้คู่กัน
     วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ปานสายลมพายุจะก็หาไม่
สองชีวิตมีหนึ่งต้องสูญเสียไป
เหตุฉะนั้นจึงทำให้เหลือเพียง..คนหนึ่งคน...ที่อยู่อย่างทรมาน				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    27 เมษายน 2546 16:43 น. - comment id 132020

    หากความรักจบลงด้วยความว่างเปล่า
    เหมือนที่ใครคนหนึ่งบอกกล่าวให้ฟังไว้
    หากใครหนึ่งคนต้องอยู่อย่างทรมานใจ
    คนหนึ่งคนนั้น...เป็นฉันได้ไหม...ขอรับแทน
    
    เขียน ๆ ไป เหมือนกำลังเล่นโรมิโอกับจูเลียต
    ยังไงยังงั้นเลยอ่ะ....
  • รุ้งสวรรค์

    28 เมษายน 2546 08:40 น. - comment id 132264

    ไม่ได้ฉันไม่ให้เป็นเธอ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน