อย่าโทษเวลา

ไผ่ม่วง

เป็นแค่เข็มสามเล่มที่เดินทาง
ผ่านวันคืนอ้างว้างมาแค่ไหน
ต้องทำงานรุ่งค่ำย่ำเวียนไป
ยังโดนว่าจนสาใจทำร้ายเอา
  ฉันเป็นแค่เวลาตามหน้าที่
ยามใครมีผิดหวังในวันเหงา
รักแปรเปลี่ยนกาลหมุนเวียนก็โทษเรา
อยากหยุดเขาขอเวลาหยุดทุกที
  ยามมีสุขโทษเวลาว่าแสนสั้น
ยามทุกข์ใจว่าตัวฉันนานเหลือที่
เข็มสามเล่มเศร้าและล้าเสียแล้วซี
หมดวันนี้คงหยุดลาล้าเหลือเกิน
  หากเวลาหยุดไปในตอนนี้
คนที่สุขก็คงดีมีสรรเสริญ
แต่คนเศร้าจะคงเศร้านานเหลือเกิน
อยากให้เดินอย่าโทษเวลาคราเสียใจ				
comments powered by Disqus
  • หญิงอบอุ่นข้างเตาผิง

    19 เมษายน 2546 13:11 น. - comment id 128282

    ดีค่ะ
  • ไผ่ม่วง

    19 เมษายน 2546 22:38 น. - comment id 128461

    ขอบคุณค้าบ อุตส่าห์ชมกลอนที่ไม่ได้เรื่องของผม ฮือ ฮือ ซึ้ง
  • เอ็ม ม.5/4 วป.

    7 มิถุนายน 2546 16:53 น. - comment id 143795

    คัยว่าไม่ได้เรื่อง...ขอบอก..ขอบอก..กินใจเอ็มมากค้าาาาาาาาาาาา......ซึ้งสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆคะว่างๆๆๆๆๆๆๆๆๆก็เข้าไปอ่านของเอ็ม  ม.5/4 ว.ป.  มั่งก็ได้นะค้าาาาาาาาาา
    
          ขอบอก............กินไจ้กิใจค้าาาาาาาาาา
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน