สัจธรรมแห่งสงคราม

ลำน้ำน่าน

สงครามสงคร่าสร้าง..........สงกา
เลือดอาบแผ่นพสุธา.........บ่งร้าย
วางวายฆ่าปูปลา................ดุจดั่ง ทรชน
ห้ำหั่นเผ่าพันธุ์พ่าย...........แน่แท้ เดรัจฉานฯ
ทั่วโลกหล้าเร่าร้อน.............สรรพสิ่ง
หวังเพื่อครอบครองชิง........อำนาจ
เหมือนฝังชั่วลงดิน............ ทับต่ำ  ถมตน
ปิดบังห่อชั่วชาติ.................ยังฟุ้ง  ถึงนรกฯ
เหล่าโลกหล้าร่มรื่น...........สงบสุข
อริยสัจดับทุกข์..................สิ้นซาก
อริยชนสัปบุรุษ.................ฟูเฟื่อง เห็นงาม
ปกปิดใคร่ให้ยาก.............ทั่วฟ้า สรรเสริญฯ
กลเกมศึกป่าวก้อง.............จตุรภูมิ
ไหลร่วงตายทั้งยืน.............ฝ่ายแพ้
ใบไม้ร่ายลมครืน...............ตกหล่น  ดินนา
สัจธรรมบ่งธาตุแท้.............อยู่คู่ ฟ้าสลายฯ
--------------------------------------------------------------
เมื่อสงครามก่อเกิด.. ฉันเห็นดอกไม้แห่งสันติภาพกำลังร่วงโรยลง ผู้คนต้องทนทุกข์ทรมาน..เชลยศึก..อำนาจฝ่ายต่ำแสดงตัวตนที่แข็งกร้าว ไร้รักร้อยเล่ห์ด้วยกลศึก ขจรกระจายไปทั่วทิศ. นี่หรือคือสิ่งที่มนุษย์กำลังหยิบยื่นเพื่อจรรโลงโลกสวยใบนี้...เห็นแล้วก็ได้แต่สังเวชใจ .....ชีวิตผู้บริสุทธิ์นั้นดั่งใบไม้ในกำมือที่รอวันเพียงเพื่อโดนบดขยี้ให้แหลก สลายลง...และในวันนี้ คงถึงวันที่มนุษย์นั้น กำลังห้ำหั่น เผ่าพันธุ์ ของตนเอง  ใครเป็นฝ่ายชั่ว ใครเป็นฝ่ายดี  ฟ้าดินหยั่งรู้และสนองรับเนิ่นนาน....