ฉันใช้เวลาทั้งชีวิต เพื่อครุ่นคิดพิชิตฝัน ฉันลืมปีลืมเดือนลืมวัน เพียงมุ่งมั่นคว้าฝันพราว ฉันลืมผู้คนเคยเคียงข้าง ก็ไม่อ้างว้างปวดร้าว ฉันรักจะมองฟ้ามองดาว ทุกคราวราวฝันนั้นมี ก้าวหน้าฉันก้าวเพียงในฝัน เพิ่งรู้เรื่องนั้นวันนี้ ฉันลืมฉันหลงตรงฝันดี ความจริงลี้ร้างกลางทาง แท้จริงตัวฉันแค่นักฝัน ผู้ปั้นฝันสวยพรายพร่าง เพิ่งรู้เมื่อลมเหลือเบาบาง ชีวิตจะร้างสิ้นลม.