ฉันสาวเท้าเข้าไปใต้เงาร่ม เขียวมะยมอยู่ไหนใครมาหา เอาอีกแล้วหนอคนดีมีน้ำตา โอ๋ขวัญมาอย่าร้องซิน้องเรา มาเจอกันทั้งทีมีความสุข เก็บงำทุกข์เอาไว้ใจจะเฉา ยิ้มจะยื่นรื่นอุราปัญญาเชาวน์ มาหนุนเพลาของพี่ฟังนิทาน กาลครั้งหนึ่งนานปียังมีเด็ก ตัวเล็กเล็กหลายคนซนประสาน พระลบบ่ายสายรู้กรูทยาน เข้าตั้งฐานทัพใหญ่ใต้มะยม เล่นซ่อนหาฮาเฮสรวลเสซ่า ต้องโออาน้อยออกบอกกันขรม เป่ายิงฉุบกระดาษต้อนค้อนระงม ใครถูกต้มรู้ท่าว่าเป็นใคร บ้างโดนโป้งโดนแปะและโดนปรับ ผลัดรุกรับซ่อนเร้นเห็นใสใส ใครคนหาแสนเบื่อจนเหลือใจ เขาโกงไปโกงมาทำหน้าจริง มาวันหนึ่งเมื่อแดดบ่ายเขาหายหน้า ไปไหนนาหนูเล็กเด็กชายหญิง ทิ้งละเมาะเลาะไม้เคยไต่ลิง ทิ้งมะยมเนานิ่งวิ่งสู่เฟือง เขาเติบใหญ่ได้ดีมีคุณค่า ต่อชีวาต่อสังคมเขียวอมเหลือง ไม่รู้สิว่ามีใครหัวใจเมือง แต่ฉันนี้เนืองเนืองคิดถึงเธอ จบนิทานของพี่แล้วที่รัก บ่ายฉ่ำนักนิทรารมณ์สมเสมอ ใต้มะยมต้นเก่าเหงาละเมอ เฝ้าชะเง้อคนหายเมื่อไรมา/.
ราม ลิขิต 6 มี.ค. 2546 13:16 น. - ID 30217 
664
6
0
6 มีนาคม 2546 15:57 น. - comment id 112544
:) แบบว่า ที่นั่น ส่งไปสองบทแล้วนะ ที่นี่ แล้วแต่ขนมน่ะ ..555 หรือว่างัยคะ
6 มีนาคม 2546 18:15 น. - comment id 112559
ตอบแล้วครับ (สุภาพเรียบร้อย) มีแต่คนดุทั้งนั้นเลยนะ (จริงจัง) เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา ผมจำไม่ได้แล้วว่าผู้ประพันธ์คือใคร นวนิยายเรื่องอิหยัง(เริ่มยุกยิก)ก็ลืมไปแล้ว
6 มีนาคม 2546 22:04 น. - comment id 112601
เรื่องอิหยังมีด้วยเหรอ นึกว่า มีแต่เรื่อง อิเหนา อ่ะ ..
6 มีนาคม 2546 23:35 น. - comment id 112617
คิดถึงตักพี่... คิดถึงตอนเด็กเล่นซนกัน... มากอารมณ์... ไม่ไช่จ้าวอารมณ์... ชอบพี่รามจริงๆ....(ชอบกลอน)
7 มีนาคม 2546 00:31 น. - comment id 112638
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา, คุณน้ำ ขออภัยครับเขียนกำกวมไปหน่อย นวนิยายเรื่องอิหยังนี่ มันอิหยังหว่า เอ..คุณอัลมิตราว่าอิหยังนะ ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมถึงห้องไอซียู ยังดีนะครับที่คุณน้ำวงเล็บไว้ก่อน ม่ายงั้นผมถึงเมรุเลยล่ะ
7 มีนาคม 2546 13:14 น. - comment id 112723
โห... ขอคนขี้อิจฉาแถวนี้ หนุนตักฟังนิทานของกาลเวลาด้วยดิ อิจฉา ๆ
8 มีนาคม 2546 01:01 น. - comment id 112866
ท่านรามความจำดีเหลือเกิน ตั้งแต่ตัวเล็กๆเล่นโป้งแปะ ป่านนี้เลี้ยงลูกกันกะเอวเป็นหนาม ไม่กลับมาหาท่านรามแล้วละ เอาก้านมะยมไว้เฆี่ยนไอ้แดงเหอะ
9 มีนาคม 2546 02:16 น. - comment id 113099
สวัสดีครับคุณสีน้ำฟ้า, คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ผมจ้องจะตอบหลายเพลาแล้ว แต่ยังหาเหตุผลมาชี้แจงคุณฤกษ์ไม่ได้สักที วันนี้ผมมีเหตุผลแล้วโดยเขียนบทกลอนขึ้นมาเป็นการเฉพาะ (ความจริงเป็นการบังเอิญ ที่มาพ้องกับสิ่งที่ผมหาพอดีครับ-คนไม่มีเมีย) คุณสีน้ำฟ้าเชิญตามสบายเลยนะครับ ไม่ว่าจะเป็นการหนุนตัก หรือซบที่อก (เหี่ยวๆ) ของผม แหะแหะ-คนแก่ก็งี้ (หัวงอสระอู)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
