หลงใหลร่ายหลุ่มหลงพะวงเหลือ เรื่องจริงคือสิ่งเจือยาขม ถ้อยพจน์ผ่านมาเหมือนดั่งเป็นลม หากปักจิตคิดคงขุ่นข้องหมองใจ หลอกกันผ่านสือไฮเทค อินเตอร์เนตหากคิดเชื่อไว้ อาจทำคนจนแทบบ้าตาย เส้นสายใยแก้วครวญใคร่ คบกันฉันมิตรดูดี อาจถล้ำเกิดวิถีอาจชิบหาย สัมพันธภาพรวดเร็วกลับกลาย วิบัติวายวับมลายลงพลัน สือสารผ่านจอตรงนี้ ดูดีคิดควรก่อนนั่น คำใดจะพิมพ์ออกบอกกัน อาจบันอาจทอนชีวา
22 พฤศจิกายน 2545 10:36 น. - comment id 97202
เห็นด้วยเต็มๆจ้ะ
22 พฤศจิกายน 2545 11:50 น. - comment id 97211
พุดพัดชาเคยฝากความจริงใจไว้ให้ทุกคนที่ข้องใจชีวิตจริงของพุดพัดชาโดยการให้ทั้งเบอร์บ้านและบ้านเลขที่... ชีวิตจริง..ไม่เคยพบใครในโลกเนตแต่ชอบต่อกลอนหวาน..หวานและจินตนาการงานสวยๆ และไม่เคยไปไหนกลางคืน ใช้ชีวิตกับการแต่งบ้านและชอบแต่ต้นไม้และดอกไม้ ไม่ชอบเดินที่คนเยอะๆยกเว้นตลาดนัดเจเจที่มีดอกไม้งามให้ชื่นฉ่ำใจ.. กำลังจะกลับไปสร้างรีสอร์ทในฝัน..ที่มีสถาปนิกในดวงใจออกแบบเอาไว้ให้แล้วด้วยนะคะ นี่คือความจริงค่ะ.. แค่อยากบอกมิตรรักทุกดวงใจในไทยโพเอมเพียงนั้นนะคะด้วยจริงใจอย่างที่สุดแล้ว
22 พฤศจิกายน 2545 13:18 น. - comment id 97223
เคยเจอมาก็มีทั้งที่ดีที่สุด แต่ที่ไม่ดีก็เยอะค่ะ แต่ที่ดีที่สุดนั้นก็ไม่เสียใจนะคะ เพราะว่าคนๆนั้นแม้จะเจอกันทางเน็ตแต่เค้าก็คือคนที่ทำให้ชีวิตเรามีค่ามีความหมายมากที่สุดค่ะ และจะจดจำคนๆนั้นไปจนตราบชั่วชีวิต
22 พฤศจิกายน 2545 14:27 น. - comment id 97255
เห็นด้วยกะ ป้า เอ๊ย พี่ อ๊ายซ์
22 พฤศจิกายน 2545 19:11 น. - comment id 97314
อืมมม ก้อน่าเชื่อถืออ่ะน่ะ ก้อต้องเลือกเชื่อล่ะกัน ถ้าจะไปเจอคนเนตก้อต้องชวนใครไปหลายๆคน จได้ปลอดภัย แต่ทางที่ดี อย่าดีกว่า ว่าป่ะ อิอิอิ ไม่กล้าเหมือนกันอ่ะ
22 พฤศจิกายน 2545 20:39 น. - comment id 97329
^--^ รักษาตัวรอดเป็นยอดดีนะจ้าทุกๆคน
22 พฤศจิกายน 2545 22:09 น. - comment id 97335
ครับผมขอรับทราบและระมัดระวังด้วยคนครับ ท่านพี่ ไอดาโฮ่ ผู้มีดวงตาเห็นธรรม
23 พฤศจิกายน 2545 00:37 น. - comment id 97349
ค่ะเห็นด้วยค่ะพี่ไอดา เจจะจำค่ะ และระมัดระวัง เพราะว่าคนในเน็ตไม่รู้คิดอย่างไรกับเรา
23 พฤศจิกายน 2545 18:20 น. - comment id 97428
เรนว่า..ม่ายจริงเสมอปายนะค่ะ. เรนด้ายเคยถูกห้าม..มากมาย.. จากคนใกล้ชิด.. เหตุผล..อย่างที่พี่ไอซส์.. หรือครัยๆ.. บอกเรน.. แต่สิ่งที่เรนด้ายรับ.. จากโลกที่พี่ๆ..เรียกว่า.. อินเตอร์เน็ต.. กลับตรงกันข้าม.. ความรัก.. ความอบอุ่น.. ความอาทร..ห่วงใย.. กำลังจัย.. มากมาย.. ที่พี่ๆ..ม่ายรู้.. บทกลอน.. บทกวี.. บางบท.. นำทาง..ชี้แนะ.. ในวันที่.. เรนสับสน.. หัวเราะ.. ในวันที่อยากร้องไห้.. ..บางสิ่งที่เรนม่ายรู้.. เรนจาด้ายรับ..คำแนะนำที่ดี.. เรนม่ายรู้ว่า.. สิ่งที่เรนด้ายรับ.. มัย.?.. .ในโลกที่เรนอยู่.. กลับตรงกันข้าม.. ทุกคนดู..รีบเร่ง.. มีภาระ.. หน้าที่.. เหตุผล.. ที่ต่างหามา.. เพื่อหลีกเลี่ยง..บางอย่าง.. เรน..รัก..โลกอินเตอร์เน็ต.. รักทุกคนที่นี่ค่ะ.. ขอแค่.. รอยยิ้ม.. บทกวี..ที่ไพเราะ..ให้เรน...ด้ายอ่าน.. ..ในโลกของเรน...นะค่ะ.. รักจัง..... โห้ยย!!.. หิวแล้วดิค่ะ.. ..แว๊ปปป.. (อิอิอิ..)
23 พฤศจิกายน 2545 18:27 น. - comment id 97429
เรน...ล๊อคอิน..แล้วเนี่ยค่ะ. มั้ย..เปนแบบนี้ค่ะ.. งง..จัง..
24 พฤศจิกายน 2545 18:30 น. - comment id 97574
เหอๆ นู๋กลัวแล้วจ้า..........
25 พฤศจิกายน 2545 23:08 น. - comment id 97825
มองโลกให้ได้ทั้งใบ ไม่มองด้านใดด้านเดียว และไม่ยึดติดด้านใดด้านเดียว..... ฟันธงเลยล่ะเจ้าไอซ์ ไม่มีอะไรมีโทษ หรือมีประโยชน์ แต่ฝ่ายเดียวหรอกจ้า หากเรามองอย่างไม่มีอคติ แต่การที่เราจับเอาส่วนที่คนอาจไม่ได้มอง หรือทางประมาทมาเตือนกัน นับว่า เป็นธรรมทานอย่างหนึ่ง ... ~^_^~