..วันนึง ..ที่กลับมา ...เยี่ยมเยือน +++++++++++++++++++++ .. ฉันคงดีใจ ..ถ้า ห่วงใย คือความหมายของการไกลห่าง และฉัน..คงตอบตัวเองได้บ้าง เมื่อไหร่ที่รู้สึกอ้างว้าง..แต่ยังอุ่นที่หัวใจ ..ถ้าหากต้องเหงา แล้วเรายังคิดถึงกัน..ไม่หวั่นไหว ฉันก็จะหนักแน่น .. แม้หมื่นพันนาที ..ที่ไกล จะทดแทนบางสิ่งที่ขาดหายไป..ด้วยอุ่นไอเดิม-เดิม..ของเรา แต่.. ..ถ้าหากสิ่งที่ฉันคิด ..นั้นไม่ใช่ ก็จะถือว่าไม่เป็นไร ..แค่ความเป็นไปที่โง่-เขลา จะพยายามกลบเกลื่อน..ถึงหยดน้ำจะเปื้อน ..หรือดวงตาจะหม่นเหงา แล้วจะบอกตัวเองว่า ..เรา..นั้นเป็นแค่เรื่องราว ลมรำเพย ..ฉันเขียนหลายอย่าง..อย่างเข้าใจ มองตัวเองไป..พร้อมการหาคำเฉลย ไม่อยากจะโทษใคร-ใคร ..ว่าใยจึงละเลย ฉันขอเป็นคนคุ้นเคย..ให้กับตัวเองซักครา ..วันนี้ ..ฉันมีความเหงาติดอยู่กับตัว ความคิดถึงจึงเกิดขึ้นชัวร์ .. ไม่เชื่อก็ถามฟ้า กลิ่นยังกรุ่น-ไอก็อุ่น..ฉันเพิ่งส่งความห่วงใยของดวงตา ผ่าน...และผ่านไป โดยไม่หวังจะได้อะไรกลับมา ..นอกจากความสบายใจ .. ของเธอ [+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ..เป็นอีกครั้ง .. ที่เขียนกลอนด้วยความ เบลอ ..รักษาสุขภาพนะครับทุกคน _________________ ..O n l y *** H e a r t ........D e s e r v e *** H e a
23 ตุลาคม 2545 22:45 น. - comment id 90642
คิดถึง ผู้ชายคนเดิมจ๊ะ...บทนี้ดูเหงาจัง... เป็นกำลังใจให้เสมอน๊า
23 ตุลาคม 2545 23:56 น. - comment id 90692
ครับ รักษาสุขภาพด้วยนะ ^_____^ เปงห่วงเราด้วย ดีใจๆ
24 ตุลาคม 2545 01:42 น. - comment id 90716
คิดถึงเหมือนกันกั๊บป๋ม ปล. สบายดีไหมพี่ หายไปไหนมาคะ