บทเริ่มของน้ำค้างระหว่างค่ำ แต้มหยดน้ำเกาะผนึกตามพฤกษา ไร้แววพร่างกลางแสงแห่งจันทรา รอเวลารับแดดอ่อนตอนอรุณ พร้อมวาดหวังรังรองของชีวิต เมื่อใช้สิทธิโลมไล้ไอแดดอุ่น แสงทองที่ทาบฟ้าอ่าละมุน จะเกื้อหนุนให้น้ำค้างพร่างประกาย จนก่องเก็จเพียงแก้วเพริศแพรวแสง อวดค่าแห่งเพชรน้ำค้างอย่างเฉิดฉาย ล้อริ้วลมด้วยทีท่าที่ท้าทาย สะท้อนพรายแดดระยับงามจับตา โดยเปลวแดดอุ่นอ่อนตอนเช้าตรู่ สัมผัสสู่น้ำค้างสร้างคุณค่า น้ำค้างซึ่งเป็นหยดน้ำธรรมดา กลับเจิดจ้าจนใครใครหลงใหลมัน แล้วโลกซึ่งความพอดีมีไม่มาก ก็เริ่มลากเส้นผ่านการแปรผัน ชีวิตของน้ำค้างตอนกลางวัน ถูกผลักดันสู่บทหมดประกาย ต้อนรับการเผาไหม้ให้เหือดแห้ง ท่ามกลางแสงแดดจ้าเพลาสาย แดดที่ย้อมน้ำค้างให้พร่างพราย ได้ทำลายน้ำค้างลงอย่างเคย
10 ตุลาคม 2545 08:51 น. - comment id 85751
สั้นๆ .. ยามรุ่งสางพรางตนหม่นเหือดหาย เจ้าละลายกลายอากาศปราศสีสัน
10 ตุลาคม 2545 09:25 น. - comment id 85756
สวย
10 ตุลาคม 2545 09:42 น. - comment id 85781
เม็ดน้ำแววแพรวพรายก่ายยอดหญ้า ดุจรอท่าว่าตะวันจะผันผาย เพื่อสะท้อนย้อนแสงแข่งประกาย ดูพริ้งพรายหลายแฉกแทรกวับวาว
10 ตุลาคม 2545 09:46 น. - comment id 85783
ครับ...ลุงเวทย์แต่งกลอนได้เพราะและเก่งเหมือนเดิมจริงๆครับ.......อืม.คำว่า ก่องเก็จแปลว่าอะไรครับ.ผมไม่ทราบครับ...
10 ตุลาคม 2545 09:52 น. - comment id 85785
ก่อง เก็จ หากแยกกันจะมีคำแปลค่ะ ลุงบอกมาอย่างนี้ค่ะ
10 ตุลาคม 2545 12:27 น. - comment id 85816
น้ำค้างพราววาวแววรับเรียวแสง เรียวแดดแรงโลมใล้คล้ายปลุกฝัน มวลดอกไม้สยายกลีบรับตะวัน น้ำค้างขวัญพลันมลายหายวับไป ดอกไม้หวานบานกลางไพรรอฟ้าสาง หยาดน้ำค้างแตะแต้มแกล้มกลีบไหว ดอกไม้เอ๋ยเจ้าได้เชยชุ่มฉ่ำใจ อย่าเสียใจรอเวลาท้าอรุณ กลางสายฝนลมแรงแกล้งกลีบเจ้า ให้รานร้าวชอกช้ำขวัญว้าวุ่น แต่ไม่นานดอกหนาได้ละมุน หยาดพิรุณแพรวน้ำค้างพร่างพริบพรายใต้เงาจันทร์กับฝันดี....
10 ตุลาคม 2545 13:35 น. - comment id 85846
...หลบแดดๆ เดี๋ยวถูกทำลาย....
10 ตุลาคม 2545 15:02 น. - comment id 85884
อะโห เขียนไว้นานจังเลยคะ..!! เปรียทเทียบได้ดีมากๆๆเลย ..!! น่าคิดทีเดียวคะ..!! ++^____________________________^++
11 ตุลาคม 2545 01:05 น. - comment id 86162
เพราะจาง เพราะเจง เจง คนอะไรก็ไม่รู้ เขียนกลอนเก่ง เจง เจง อิจฉาตาร้อนนนนน คิดถึงคุณลุงเวทย์มากครับ *..จากใจไคริ..*
11 ตุลาคม 2545 09:12 น. - comment id 86273
คิดถึง ไคริ อยู่เหมือนกัน
12 ตุลาคม 2545 17:23 น. - comment id 86818
แล้วไม่คิดถึงลูกสาวคนนี้บ้างหรอคะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ......เสียใจเหลือเกิน
12 ตุลาคม 2545 18:01 น. - comment id 86854
คิดถึงสิ
13 ตุลาคม 2545 20:32 น. - comment id 87260
มาชื่นชมกลอนไพเราะของคุณลุงค่ะ