ค่ำคืนที่เดือนดาวไม่พราวฟ้า หมู่เมฆามืดดำทำหวั่นไหว โศกกำสรดหงอยเหงาเศร้าหัวใจ นั่งรอใครบางคนไม่เห็นมา ดึกสงัดฝนตกอกปวดร้าว ทั่วกายหนาวป่วนปั่นสั่นผวา ฉ่ำไอฝนโปรยปรายคล้ายน้ำตา ล่วงเวลานัดหมายคล้ายแกล้งกัน ทนฝืนทนกายหนาวนั่งเฝ้ารอ ไม่ทดท้อแม้หมองต้องโศกศัลย์ หากคืนนี้ไม่มาเจอหน้ากัน พรุ่งนี้ฉันลาก่อนขอจรไกล แต่รอแล้วรอเล่าเฝ้าทั้งคืน อุตส่าห์ฝืนรอรั้งรู้บ้างไหม รอทั้งคืนร้าวรวดปวดหัวใจ แต่ว่าใครบางคนไม่เห็นมา ก็ไม่รู้เหมือนกันฉันรอใคร นั่งรอไปแสนเหนื่อยทั้งเมื่อยล้า ลุกขึ้นเดินก้าวไปในมรรคา ฉันมันบ้ารอใครไม่เห็นมา ฯ
ภีม 30 ก.ค. 2544 08:43 น. - ID 2184 
907
0
0
30 กรกฎาคม 2544 09:06 น. - comment id 7149
อิอิ น่านจิ....รอครายน๊า....น่าฉงฉานสายบัวจัง....
30 กรกฎาคม 2544 10:46 น. - comment id 7162
...แล้วคนที่ไปรอรู้หรือเปล่าครับ ว่านัดไว้ .... ตามมาอ่าน ครับผม
30 กรกฎาคม 2544 11:07 น. - comment id 7171
รอใครเหรอ ภีม....แล้วได้บอกเค้าหรือป่าวว่ารอ..ถ้าบอก เค้าก็น่าจะมานะ// กลอนเพราะมากจ๊ะ....เศร้าจัง
30 กรกฎาคม 2544 21:02 น. - comment id 7198
น่าสงสาร ก่อนที่จะรอก้อนัดไว้ซะสิจ๊ นู๋ภีมจะได้ ไม่ต้องรอนาน คิกๆๆๆ
30 กรกฎาคม 2544 21:12 น. - comment id 7203
แง ๆๆๆ ไม่ยอมถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ เรียกเราว่า ท่านป้า คิก ๆๆ ฮือ ๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
