เหตุใดฟ้า วันนี้ จึงสีหม่น เป็นเพราะฝน หล่นมา ทำฟ้าหลัว เป็นเพราะเมฆ มาบังพลัน ตะวันมัว เป็นเพราะหัว ใจเหงา เศร้าอาลัย กี่ร้อยพัน ที่ฟันฝ่า มาถึงนี่ กี่เดือนปี ที่อุตส่าห์ ผ่านมาได้ กี่หยาดหยด เหงื่อริน สูญสิ้นไป กี่ดวงใจ ที่ส่งแรง แฝงพลัง จะยอมแพ้ แค่นี้ กระนั้นหรือ สิ้นฝีมือ จะสู้ต่อ ท้อถอยหลัง อุปสรรค บีบรัด ตัดกำลัง น้ำตาหลั่ง สิ้นลาย สิ้นอายแล้ว เคยหวังใจ ไขว่คว้า ตามหาฝัน เคยมุ่งมั่น หมายไป ด้วยใจแน่ว เคยเชื่อใน ความฝัน อันเพริศแพร้ว เคยเนตรแวว วาวโรจน์ โชติช่วงชัช เหตุใดฟ้า วันนี้ จึงสีหม่น เป็นเพราะฝน หรือน้ำตา พาสงัด เป็นเพราะเมฆ ลอยมา คราลมพัด กั้นสกัด แสงตะวัน อันเรืองฤทธิ์ เหตุใดฟ้า วันนี้ จึงสีเศร้า น้ำตาเรา, เมฆา, หรือฟ้าปิด ที่บดบัง ความฝัน พลันมืดมิด ช่วยฉันคิด ครวญใคร่ ได้ใหมฟ้า?
5 กรกฎาคม 2545 17:26 น. - comment id 59034
ประเดิมก่อนใครตามมีดจี้คอ เอ๊ย คำเชิญชวน แห่ะๆ :P
5 กรกฎาคม 2545 22:44 น. - comment id 59073
อุปสรรคสำคัญอยู่ที่ใจ...ไงคะ...กลอนดูเหงาๆเศร้าๆจัง
5 กรกฎาคม 2545 23:41 น. - comment id 59096
สวัสดีค่ะ คุณ ณธีร์ ค่ะ บุษ ตามมา ชื่นชม ผลงาน ของคุณ นะคะ ชอบมากค่ะ ไม่เคยผิดหวัง กับ บทกลอนที่คุณ สร้างสรรค์ ทุกครั้ง เลย ค่ะ ขอชื่นชมจากใจจริง ค่ะ
7 กรกฎาคม 2545 11:11 น. - comment id 59332
(O^____^O)
10 กรกฎาคม 2545 08:39 น. - comment id 59982
น้า คมมากเลย น้า
22 กรกฎาคม 2545 09:20 น. - comment id 62138
(O^____^O)