ทุ่งข้าวเขียวชูรวงเรียวตระหง่าน ดอกหญ้าบานต้อนรับหรือขับใส ทุ่งนาคงรู้ว่าฉันกำลังจากไป หิ่งห้อยบินไร้แสงแม้นกลางคืน เดินเดี่ยวเดียวดายกลางทุ่งมนุษย์ ไร้จุด-ไร้พลังความหวังสลัว อยากกลับไปสู่อ้อมกอดระริกรัว ไอดินกลิ่นแดดกลั้วไอรัก ไอรักจากบ้านเกิดที่ปรารถนา ไอเวลาไอละมุนกรุ่นกลิ่นหวน คิดถึงแม่-คิดถึงเพื่อนแสนรัญจวญ ได้แต่ครวญระบายหมายทดแทน รออีกหน่อยเถิดหนาบ้านนาที่รัก สักวันหนึ่งฉันจะกลับไปหา กลับไปซุกตักอุ่นชุนเวลา กลับไปแล้ว...จะไม่มาอีกเลย