พี่ค่นกับพี่ค่อน…

คีตากะ

พี่ค่นจอมอิทธิพลคนเจ้าถิ่น
ครองธานินทร์ถิ่นย่านนี้นานโข
ชอบอวดเบ่งเก่งกร่างวางก้ามโต
มักฉาวโฉ่สร้างกรรมทำแต่เวร

ส่วนพี่ค่อนคนสงบคบสันโดษ
ไม่เกรี้ยวโกรธใครง่ายใจเที่ยงเถร
พวกน้อยกว่าพี่ค่นคนเหลือเดน
คงโดดเด่นเรื่องซื่อถือจริงใจ

จนวันหนึ่งพี่ค่นชนพี่ค่อน
ยามโคจรเจอกันวันเผลอไผล
บาดหมางกันวันนั้นทำบรรลัย
จำผูกใจเจ็บแค้นแสนทวี

พี่ค่นคนไม่ดีคอยบี้ไล่
ส่งพวกไปทำร้ายกลายบัดสี
ถึงนายค่อนหลบเลี่ยงเสี่ยงเต็มที
หวุดหวิดหนีรอดพ้นเกือบจนมุม

พี่ค่นคนจอมเคี่ยวเคี้ยวฟันขบ
หมายเพียงจบเรื่องไวอกไฟสุม
ซุ่มลูกน้องคอยสืบตามหลืบมุม
พวกมากรุมพวกน้อยหมายต่อยตี

จนวันหนึ่งมีสายรายงานค่น
ข่าวกรองจนเชื่อได้ให้สุขี
ค่อนจะไปเที่ยวทางห้างบีซี
บ่ายพรุ่งนี้แน่นักจักจู่โจม

พี่ค่นค่อยรวบรวมคนขนอาวุธ
คอยซุ่มจุดซ่อนกายหมายรุกโหม
เห็นพี่ค่อนเผยกายหมายจู่โจม
พวกค่นโถมมุ่งเข่นไล่เหล่าไพรี

หารู้ไม่นั่นคือแผนแสนลึกล้ำ
ล่อเสือออกจากถ้ำทำถอยหนี
แสร้งปล่อยข่าวลวงล่อต่อไพรี
ขุดบ่อรอบดขยี้ที่แยบคาย

พวกพี่ค่นคนเขลาก้าวเข้าหลุม
ดั่งลงขุมอเวจียากหนีหาย
ซ่อนระเบิดทุกแห่งแฝงมากมาย
แม้คิดหมายบินหนีไม่มีทัน

ในพริบตาพี่ค่อนจรหายวับ
เข้าทางลับตามแผนแสนสุขสันต์
โผล่อีกด้านของถนนพ้นเร็วพลัน
พร้อมเสียงระเบิดดังสนั่นในทันที

แม้แจ้งใจพี่ค่นไม่พ้นแหลก
รู้ก้าวแรกผิดท่าพาโศกศรี
ดั่งราวเสือติดจั่นบั่นชีวี
เมื่อดาบนี้คืนสนองเจ้าของเดิม

ผลคือเละไม่เป็นท่าพากันจบ
แม้ซากศพแทบไม่เหลือเพื่อซ่อมเสริม
สิ้นนักเลงชื่อค่นคนบางเดิม
ดับหึกเหิมเพราะประมาทขาดสังวร...