ระยะห่างระหว่างรัฐกับสังคม

เชษฐภัทร วิสัยจร

อยากเว้นระยะห่างจากสังคม แต่พวกผมไม่มีบ้านหลังใหญ่ ต้องหาเช้ากินค่ำอยู่ร่ำไป ตะวันตกดินเมื่อไหร่จึงมีกิน

อยากมีน้ำสะอาดไว้ใช้ล้างมือ แต่จ่ายเงินแลกเจลคือซื้อทั้งสิ้น หาหน้ากากอนามัยเคยได้ยิน ต้องเจียดเงินจ่ายหนีสิ้นมาบรรเทา

โรคร้ายแพร่ไม่สนจนหรือรวย ทุกคนซวยทุกคนเซ็งทุกคนเศร้า รัฐช่วยเท่าที่มีแรงพอแบ่งเบา หากยังแก้ไม่ได้เราต้องเปลี่ยนรัฐ

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน