ส่งสงสารผ่านพจน์ร้อยรสถ้อย
ส่งสาส์นลอยพลอยรักมิหักหาย
ส่งห่วงใยใฝ่หาอาจน่าอาย
ฉันแค่ชายข้างถนนใช่คนดี
วาจาตรงคงเห็นฉันเป็นอยู่
ขาดความรู้เรียนน้อยด้อยศักดิ์ศรี
แต่พูดตรงคงมั่นลั่นวจี
มิเคยมีสับปลับพูดกลับคำ
มิเคยฆ่ารังแกแม้แต่มด
มิกล่าวปดงดปากอาจอยากต่ำ
กามสังวรณ์สอนจิตมิผิดกรรม
เน้นกระทำสันโดษโสดเดียวดาย
มิฉกฉวยขโมยของสิ่งต้องห้าม
มิแบกหามสั่งสมอาจจมหาย
มีเพียงนิดคิดให้อยู่ไม่คลาย
มีมากมายเขาหวงอย่าท้วงทัก
มิเสพสิ่งมึนเมาเขลาสติ
แต่ดำริตั้งมั่นฉันตระหนัก
เมตตาตน-คนอื่นระรื่นนัก
ส่งแต่รักคนร่วมโลกทุกข์โศกคลาย
สุดถนนคนหมดลดตัวนั่ง
ส่งพลังรักมิสร่างมิจางหาย
ยิ้มแด่คนชอบ-มิชอบอยู่รอบกาย
เขาทักทาย ฉันเบี่ยงเบน คนเป็นบ้า!