หมดวาสนา

คนกรุงศรี

                             ด้วยตั้งใจ สืบสาน งานของรัฐ                              สุดเคร่งครัด กติกา เพราะหน้าที่                              คนตรงฉิน ซื่อสัตย์ ประวัติดี                              จึงได้มี ยศใหญ่ เป็นนายคน

                                       มากอำนาจ วาสนา หาใครเท่า                                        หลายคนเฝ้า พะนอ หวังต่อผล                                        จะไปไหน ใครอ่อนน้อม ล้อมรอบตน                                        ในกมล ทะนง เริ่มหลงตัว

                            คิดอะไร ได้สม อารมณ์หมาย                             เยี่ยมครับนาย ได้ครับพี่ ดีกันทั่ว                             ขอรับท่าน ทำได้ ไม่ต้องกลัว                             นายเหนือหัว สั่งไป สมใจปอง

                                       หลังเลี้ยงส่ง วันเกษียณ เปลี่ยนสมัย                                        ต้องจากไป ใจเรา เศร้าหม่นหมอง                                        อำนาจเอ๋ย เคยมากมาย เป็นก่ายกอง                                        วันนี้ต้อง เสงี่ยม เริ่มเตรียมใจ

                           ไม่เหมือนก่อน ตอนที่ มีอำนาจ                            เดินตลาด คนรู้จัก ทักกันใหญ่                            วันนี้ดู แตกต่าง ห่างกันไกล                            คนเคยไหว้ ทำไม่เห็น บ้างเย็นชา

                                       เป็นอดีต ผ.อ. ก็เท่านั้น                                        เมื่อถึงวัน ถูกปลด ดูหมดค่า                                        ตอนตำแหน่ง  ยังใหญ่ ใช้ปัญญา                                        เรียกศรัทธา ผูกใจ คนใกล้เคียง

                         ผ.อ.สมพิศ                         พระนครศรีอยุธยา                         ๑๗/๑๐/๒๕๕๒     

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน