รักลำเอียงเสียงน้อยดูด้อยค่า
รักเมตตาไม่เท่ากันสวรรค์เบี่ยง
รักแห่งคนทนโศกแกนโลกเอียง
ขอแต่เพียงเที่ยงธรรมมิกล้ำกลืน
กระท่อมน้อยงอยนาสู้ฟ้าแดด
ร้อนเผาแผดฝนซัดยากขัดขืน
นานแสนนานกาลเก่าเคยเสายืน
สุดสะอื้นขื่นเคียงเสาเอียงเซ
หอปิซ่าสง่างามท่ามฟ้าแดด
ใดหนอแผดไสเสี่ยงจนเอียงเข
ได้ข้อคิดผิดหวังให้ลังเล
สุดสนเท่ห์ทั้งน้อย-ใหญ่ต่างไม่ตรง
หากเสาหลักยุติธรรมเซซ้ำซัด
ใดหนอจัดเที่ยงธรรมนำประสงค์
ขาดที่พึ่งพึงหวังดั่งใจจง
ดุจเถื่อนดงพงหนาไร้อารยะ
ทั้งกระท่อม หอปิซ่ามีซาทรุด
จิตมนุษย์ฉุดศักดิ์เพราะกักขฬะ
แต่อ้างตนคนดีมีธรรมะ
มุ่งชนะกำชัยอย่างไร้รัก
คุณธรรมค้ำจุนหนุนหอเด่น
ให้เยือกเย็นไม่เอนเอียงจนเดี้ยงดัก
เฉกเช่นกันกับกระท่อมห่อหอมฮัก
ต้องเที่ยงธรรมนำหลัก...จักจำเริญ
4962
1
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
