::: เรือจ้างเก่า ::: ๑. เรือจ้างเก่าลอยปริ่มอยู่ริมท่า
รอคนมาโดยสารเหมือนวานก่อน
ฝ่าคลื่นลมแดดฝนจนโคลงคลอน
เขาโยนเศษตังค์ทอนตอนจากเรือ ...
๒. คนโดยสารครั้งแรกย่อมแปลกหน้า
แอบคิดว่าฝีพายไม่น่าเชื่อ
ทำงานแลกข้าวห่อพอจุนเจือ
กับเศษเนื้อพอประทังยังชีวี ...
๓. ระหว่างทางกลางนทีมีข้อคิด
เขาเรียนรู้ชีวิตทุกข์สุขี
เช่นคำสอนศิษย์ไว้ให้ได้ดี
คือสิ่งที่ฝีพายตั้งใจทำ ...
๔. คัดท้ายเรือมุ่งทิศพิชิตฝั่ง
ยืนกันฝนให้คนนั่งจนร่างฉ่ำ
ครั้นแดดออกเรือถึงยังฝั่งประจำ
ประคองค้ำเขาได้ยันปลายทาง ...
๕. คนโดยสารโยนเหรียญแล้วเหรียญเล่า
ถีบเรือเก่าลอยไปจนไกลห่าง
รอยยิ้มรื้นน้ำตาจนฝ้าฟาง
เอนกายพลาง...หวนถึงวัน...ที่ผ่านไป ...
๖. เรือจ้างเก่าส่งคนครั้งสุดท้าย
ท่ามจันทร์ฉายลมพลิ้วปลิวไสว
เรือผุพังยังร่างลอยคว้างไกล
ค่อยค่อยจม...ลับไป...กลางสายชล
ด้วยความหวังดี
เกรียงไกร รอบรู้
(เช่นรวีโชติ/ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๗
**.. เช่นรวีโชติ..** 23 มิ.ย. 2557 21:45 น. - ID 148442 
1739
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
