ที่นี่ เดี๋ยวนี้
เพ่งน้ำในแก้วเกิด................กระแสกสิณ อณูก็ระเหยบิน...................เบิกฟ้า เป็นเมฆผสานจินต์...................จับโสต สดับนอ จิตเพ่งอณูน้ำกล้า...........เกิดแล้วจดจำ ที่นั่น ขณะนั้น น้ำแข็งละลายจากฟ้า..............ฟากสวรรค์
ปุยหิมะร่วงหล่นสรรค์...............เสกสร้าง
ละลายเลาะแม่โขงวัน..................เวียนเปลี่ยน
จากถิ่นราบสูงกว้าง................ก่อเกื้อมนุษยชน คนทิเบตเนตรชุ่มชื้น...................ชลไหล
กินดื่มอาบทุกสมัย.................มากล้ำ
จีนจ้วงพม่าเย้าไต....................เตือนติด
ม้งละหุลำโขงค้ำ.................เขตเลี้ยงชีวี วิถีตะวันทักถ้อย..............ทอระยับ
จูมพิตแม่โขงประทับ................ทิพย์เอื้อ
น้ำระเหยเกิดไอกลับ...............กลายสู่ สวรรฤา
ไหลผ่านลาวลุ่มเกื้อ...............เกียรติเลี้ยงตลอดมา
สากลคนข่าสู้.....................ศึกประจัน เลือดฝรั่งญวนไทยยัน..............ยุท้า
ญี่ปุ่นผ่านโขงกัน............ก็ประหัต ประหารนอ ปราสาททาสขอมบ้า.............บ่นน้ำลายใคร อสุจิไหลอนาถเนื้อ...............นวลนอง ปล่นฆ่าข่มขืนมอง.................มนุษย์ชี้ เลือดจามสู่สมุทรรอง...............รับสุข ทุกข์นา ป้อนเหงื่อเลือดทะเลนี้......................นับน้ำตามกสิณ
เลี้ยงถิ่นสเปนเกาะใต้............ต่อกระแส ฟิลิปปินส์แสบแผล..............เลือดร้อง ชวาสุมาตราแล..................เรือเชื่อม สู่นา เจ็บป่วยผ่านสมุทรพ้อง...........พิพาทเลี้ยงมาเลย์
เฮโลอังกฤษเร้า............เรียบเรียง
โปรตุเกสดัตช์เตรียมเสบียง...........บ่มไว้
ทาสจีนทาสแขกเสียง................โศกสลด
หนอง-เลือด-เหงื่อทาสใช้...............เชิดค้าอารมณ์
ที่นี่ เดี๋ยวนี้
ผสมผสานจากต้นน้ำ................นำเห็น
ดับเกิดดับเกิดประเด็น..................เด่นด้วย
กิน-นอน-เกิด-ปี้เป็น...................ปล้นฆ่า
ปรากฏสากลม้วย.............ใหม่สร้างทุกสมัย
น้ำเมื่อเปลี่ยนรูปแล้ว................ระเหยหาย
สู่ฟากฟ้ากระจาย........................จิตอึ้ง
แล้วตกสู่แก้วกลาย.....................เหมือนเก่า
ขณะเพ่งอนิจจังซึ้ง......................ทราบรู้สากล